วันจันทร์ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2553

เชื่อฉันสิ. . .ต้องมีสักวัน


เชื่อฉันสิ. . .ต้องมีสักวัน
เธอต้องตื่นจากฝันที่เลวร้าย
รู้ไว้นะ. . .เธอไม่อยู่คนเดียวเปลี่ยวกาย
มีฉันทั้งคนคอยเป็นสหายข้างกายา

เอนกายลงพักก่อน. . .
ให้ใจอ่อนๆ ได้คลายความเหนื่อยล้า
เปิดสมองรับอากาศบริสุทธิ์ จากนภา
แล้วค่อยๆหลับตาซึมซับ. . .ด้วยหัวใจ


รู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า. . .
ได้หยุดพักเรื่องราว ที่ประดังเข้าใส่
เธอไม่ได้อยู่คนเดียว. . .อย่าหวั่นไป
ไม่ว่าวันไหนๆเรียกหาฉันได้. . .ทุกเวลา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น