วันเสาร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

มันจะได้ไม่มีวันนี้....อีก


  • บางครั้งก็อยากให้ทำไม่รู้จักกั­น
     แต่คงทำใจลำบากเกินกว่าที่จะฝืน­ความรุ้สึกของตัวเอง
     แต่ถ้าฝืนให้มันเป็นไปตามที่่ใจ­มันอยากมันก็อึดอัดใจอยุ่ดี
    • ความรัก . .เคยสร้างความสุขมากมายได้เท่าไ­หน
      วันนี้ . .ทำร้ายหัวใจฉันตาย . .ได้เท่านั้น
      อยากลบ . .อยากลืมภาพเธอที่เดินไปจากฉัน
      • ถ้า ย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่คุยกับเทอเด็ดขาด
        มันจะได้ไม่มีวันนี้...........­..............อีก

วันพฤหัสบดีที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ไม่มีใครแทนใคร

เรื่องของเราจบมาเปนปีแล้ว แต่เค้าไม่เคยลืมเลย .
ไม่มีใครแทนใครได้..เข้าใจคำนี้­มาตลอด
แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปมันคงทำให­ร่ที่ตรงนั้นค่อยๆจางหาย
เมื่อที่แห่งใหม่มันมาลบที่เก่า­ๆ จนไม่เหลืออะไรให้จำ
รัก...ไม่เหลือคุณค่าเพียงพอที่­จะเหนี่ยวรั้งหัวใจใคร
เรี่ยวแรงที่มีอ่อนล้าเกินกว่าจ­ะยื้ออะไรได้อีกต่อไป

ความรักของฉัน..ก็มีแค่นี้แหละ



 ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะรักเธอตลอดไป
แต่ฉันจะรักเธอให้มากที่สุดเท่าที่ฉันจะรักใครคนหนึ่งได้
ความรักของฉันไม่ใช่ความรักที่ไม่หวังผลตอบแทน
เพราะมันเป็นความรักที่ต้องการความรักของเธอตอบแทน
ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะดูแลเธอได้ดีกว่าใครๆ
แต่ฉันจะดูแลเธอมากกว่าที่ฉันดูแลตัวฉันเอง
ฉันไม่สัญญาว่าฉันจะอยู่กับเธอตลอดเวลา
แต่ทุกครั้งที่เธอเสียใจ ฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ
ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะไม่ทำให้เธอร้องไห้
แต่ฉันมั่นใจว่าฉันจะทำให้เธอยิ้มได้

ฉันคงจะไม่บอกรักเธอทุกวัน
แต่ฉันนั้นจะรักเธอทุกวินาที

ฉันจะไม่ขอให้เธอฝันดีทุกคืน
เพราะฉันไม่รู้ว่าฝันดีของเธอจะมีฉันอยู่ในนั้นด้วยรึเปล่า
แต่ถ้าคืนไหนที่เธอฝันร้าย
ฉันจะเข้าไปช่วยเธอในฝันเสมอ

ความรักของฉันมันคงไม่มีค่าอะไร
ถ้าหากว่าเธอไม่สนใจมัน
ความรักของคนอื่นที่ให้ฉันก็ไม่มีค่าอะไร
เพราะว่ามันไม่ได้มาจากเธอ
ฉันไม่ได้ต้องการให้คนรักของฉันดีเลิศเลออะไรมากมาย
ฉันขอแค่คนที่ฉันรักนั้นคิดถึงฉันมากกว่าที่เขาคิดถึงคนอื่น
และฉันก็คิดถึงเค้ามากกว่าที่ฉันคิดถึงคนอื่นเช่นกัน

ความรักของฉันไม่ได้มีมากมายล้นฟ้า
เพราะความรักของฉันนั้นมีเพียงพอสำหรับเธอคนเดียวนะ..สุดที่รัก

รอ เพราะ “รัก” คุณนะ


 ฉันไม่มีเหตุผลที่เป็นอย่างนี้มันเพราะอะไร
ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นแค่กับเธอ
รู้แค่เพียงว่าใจ บอกฉันทุกวันว่าฉันรักเธอ
รู้แค่เพียงว่าใจสั่งให้ฉันรอ

รอเธอ วันนั้นวันนี้พรุ่งนี้วันที่เท่าไหร่
วันไหนวันนั้นแต่ฉันก็ยังรอเธอ
วันนั้นที่เคยได้รอตั้งแต่แรกเจอ
พรุ่งนี้ก็ยังจะรอแต่เธอเรื่อยไป

จะเข้าใจไหมนะ เราเข้าใจเขานะ
 ที่เขาเคยบอกเราว่า เขาไม่อยากให้เรารอ…
รู้…ว่าเขามีคนข้างๆกายอยุ่แล้ว
 เราก็ยังขอรอเขาเรื่อยๆ ไม่ได้รอว่าเขาจะเลิกกัน
เพียงแต่รอ เป็นวันที่เขาเหงา
 และไม่มีใคร แม้จะถึงวันนั้น ถึงเขาไม่มา
ก็ไม่เป็นไร และหากจริง
คงไม่ขอให้คบกัน เพราะกลัวเธอเหงาเท่านั้น
เพียงอยากอยู่ข้าง ๆ อยากให้รุ้ว่ายังมีใครที่”รัก”เขานะ
กลัวที่สุด คือเขาจะเหงา
กลัวเขาเป็นทุกข์ เท่านั้นจริง ๆ
สมมติหากเขาเลิกกับแฟนเขาขึ้นมา
มาคบเรา ไม่เอาไม่อยากยืนข้าง ๆ
เพราะจากความสงสารหรือความเหงาของเขา
 แต่จะยืนข้างๆเป็นคนที่ยิ้มให้เสมอ

เคยคิดนะของสูงที่เล่น คงเป็นเขา แต่มันไม่ใช่
เขาที่เราได้เริ่มรู้จัก เขาที่เราเห็น
ก็เป็นเหมือนคนทั่ว ๆ ไป
แต่ที่ว่าของสูง…ของมีค่า
..คงเป็นใจเขา…ที่ได้แต่มองเท่านั้น

ถึงวันนี้จะรออย่างคนเหงา…
หรือแม้แต่เหงาจนร้องไห้
แต่หากได้รุ้ว่าวันไหน เขาทุกข์ เขาเศร้า
เราคงยิ่งเศร้ากว่า เพราะสิ่งที่อยากรักษา
คือรอยยิ้มที่ยังดูมีความสุข
ของคนรัก….ถึงเราจะไม่ใช่คนรักกัน…

ไม่ใช่เพราะเขายังยิ้มได้เหรอ
 ฉันถึงไม่เสียน้ำตาไปมากกว่านี้
แม้เหงาแค่ไหน แต่สิ่งที่ต้องการที่สุด
ไม่ใช่ใจเขา แต่เปงรอยยิ้ม ของ คุณนะ

และหากเขาเหงาเมื่อไร
 ถึงแม้เขาจะไม่มาหาเรา ก็ไม่เสียใจหรอก
เพราะยังไงก็จะคอยอยุ่ข้างๆ
แค่ภาวนาให้หายเหงาก็อยากทำ

- -แค่ไม่ต้องไล่กันไป อย่าบอกว่าไม่ต้อง รอ เพราะ “รัก” นะ
เพราะไม่ได้ใช้ความอดทน…มันไม่ต้องใช้ไง ถึงยังรอ…
รอ…ไม่ใช่เพื่อจะได้ใจเขามา เพียงแต่รอให้รู้ว่ามีคนที่รักจริง ๆ

รักไม่อาจลา


 ไม่สามารถ..
ไม่บังอาจเลยด้วยซ้ำ
ได้แต่พูดแต่ไม่อาจกระทำ
กับคำที่ย้ำว่าต้องการจากมา

ยิ่งพยายามเท่าใหร่
คำว่าไม่ได้ทวีขึ้นมากกว่า
ไม่รู้ทำไมสองขาถึงไม่ยอมก้าวมา
ทั้งที่หัวใจแสนล้า แต่ก็ยังตะโกนว่า "รักเธอ


 

วันอังคารที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ตัดใจ.......ในวันที่สาย


  ตัดใจ.......ในวันที่สาย อาจจะยาก แต่ ก๊ไม่ได้แปลว่า ทำไม่ได้ T...T
บางทีถ้าเธอหันไป ทำดีกับเขาให้เพียงพอ
 รักแท้ทีเธอเฝ้่ารอ มันคงไม่ใช่คนไกล