ยามตะวันลับลงตรงขอบฟ้า โปรดรู้ว่าฉันคิดถึงเธอเสมอ
แม้นห่างไกลสัญญาณใจยังถึงเธอ ห่วงเสมอห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
ยามพลบค่ำย่ำสายัญน์พลันมืดมิด แสงแห่งจิตคิดถึงเธอยังเปล่งแสง
พร้อมส่งไปให้เธอด้วยความแรง นอนตะแคงหลับก็พลันฝันถึงเธอ
ยามตะวันโผล่มาฟ้าสีรุ่งสาง ยังไม่จางยังคิดถึงอยู่เสมอ
แม้นตะวันจะลับไปหาไม่เจอ ก็ยังคิดถึงเธอทุกเวลา
ความคิดถึงยังไม่คลายหายไปไหน อยู่ห่างไกลแต่หัวใจยังเรียกหา
สัญญาณใจไม่มีหมดลดอัตรา แรงทุกครายามที่จิตคิดถึงเธอ
แม้นห่างไกลสัญญาณใจยังถึงเธอ ห่วงเสมอห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
ยามพลบค่ำย่ำสายัญน์พลันมืดมิด แสงแห่งจิตคิดถึงเธอยังเปล่งแสง
พร้อมส่งไปให้เธอด้วยความแรง นอนตะแคงหลับก็พลันฝันถึงเธอ
ยามตะวันโผล่มาฟ้าสีรุ่งสาง ยังไม่จางยังคิดถึงอยู่เสมอ
แม้นตะวันจะลับไปหาไม่เจอ ก็ยังคิดถึงเธอทุกเวลา
ความคิดถึงยังไม่คลายหายไปไหน อยู่ห่างไกลแต่หัวใจยังเรียกหา
สัญญาณใจไม่มีหมดลดอัตรา แรงทุกครายามที่จิตคิดถึงเธอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น