วันอาทิตย์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ความเสียใจไม่ใช่เรื่องแปลก


ความรักก็มีชีวิตเหมือนดอกไม้
และไม่มีแจกันใด
จะถนอมความงามของดอกไม้ไว้ได้ตลอดไปหรอก

********---------------*******

ความเสียใจไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่หากเสียใจไม่จบสิ้น นั่นจึงแปลก

ในขณะที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์
มันก็ต้องไม่ลืมที่จะหมุนรอบตัวเอง
ในขณะที่เธอรักใคร
เธอก็ต้องไม่ลืมที่จะรักตัวเอง

หากคนเรามีความรักได้ครั้งเดียว


หากคนเรามีความรักได้ครั้งเดียวในชีวิต
นั่นจึงควรร่ำร้องเมื่อรักได้สูญหาย
แต่ความจริงแล้ว
คนเรามีความรักได้หลายพันครั้งตลอดทั้งชีวิต

เมื่อเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใคร
นั่นคือสัญญาณเตือนว่า
เธอควรให้ความสำคัญกับตัวเองได้แล้ว

คนเราสามารถจำอะไรก็ได้


คนเราสามารถจำอะไรก็ได้
แต่เมื่อจำแล้ว
กลับไม่สามารถเลือกที่จะลืมบางส่วนของมันได้
แต่เลือกที่จะนึกถึงมันให้น้อยที่สุดได้

ไม่ว่าความรักจะทำให้วันนี้ของเธอปวดร้าวยังไง
แค่ครั้งหนึ่ง เธอเคยได้รัก คนที่อยากรัก
เธอก็โชคดีมากแล้ว

เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป


วันนี้ เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง จนคิดว่าเราขาดไม่ได้...
แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
สักวันเราจะรู้ว่า สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้
เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต

วันหนึ่ง หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่

ที่เราคิดว่าเราพึงใจ..ปรารถนา..ต้องการ..ขาดไม่ได้
เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก

เวลา.. จะสอนเราเองว่า ความผูกพันกับสิ่งใดๆในช่วงเวลาหนึ่ง
จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ
อย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง
คิดเสียว่าเราโชคดีที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก

ความผูกพันก็เหมือนกับความรัก

หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก

หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมาก
แต่ความผูกพันที่ว่า ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเองไว้กับสิ่งนั้นๆ
เพราะคนเราทุกคนย่อมผูกพันกับหลายๆสิ่ง

เปรียบเสมือน เรามีแก้วนำอยู่หนึ่งใบ
ในยามเช้า...เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม
พออากาศร้อนหน่อย...เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ
บางครั้งที่เราไม่สบาย...เราอาจต้องการน้ำอุ่น

ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ...
ต้องเติมสิ่งต่างๆ ในเวลาที่แตกต่างกัน ตามความเหมาะสม

หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ
แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที ในแก้วใบเดียวกัน
แก้วใบนั้น..ก็จะร้าว..เริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา...

ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่งนั้น..ไม่ผิด
ถ้าเราค่อยๆปรับใจ..ปรับตัวของเราเอง..
ให้กลับคืนในเวลาที่ควร เพราะอย่างน้อยที่สุด..เราก็มีโอกาสได้ผูกพัน
ซึ่งก็เหมือนเรามีโอกาสได้รักนั่นเอง

ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้าเดินกับคนอื่น... คือ ความรัก
ถ้าคุณเศร้า..เหงา..คิดถึงเค้า..อยากเจอ..อยากพูดคุย... คือ ความรัก

ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใครๆที่ไม่ใช่คุณ... คือ ความใคร่
อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว

ถ้าคุณเมามาย..เค้าลูบหลังไหล่..ดูแล... คือ ความรักที่บริสุทธิ์ใจ
ถ้าคุณเมามาย..เค้ากอดและสัมผัสร่างกาย... คือ ความใคร่จากเค้าของคุณ

ถ้าคุณเข้าหา.. แต่เค้าหนี... ... คือ ความใคร่ ที่หมดเยื่อใยแล้ว
ถ้าคุณหนี.. แต่เขาวิ่งตามมา... ... คือ ความรัก ที่ยังไม่มีจุดจบ

ถ้าคุณร้องไห้ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณ...
คุณคือ คนโง่ และบ้า อย่างน่าอาย

แต่ถ้าคุณพอใจ..จงรัก..และมอบความรักให้กับเค้า...
แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตาม


จงดีใจที่ได้รักซะวันนี้.. ดีกว่าที่จะมานั่งเสียใจในวันหน้า
จงภูมิใจที่มีความใคร่.. เสน่หา
เพราะมันจะไม่ย้อนกลับมาหาอีกต่อไป...

วันพฤหัสบดีที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ให้เพลงนี้กับคนต่างแดน





ไปและนะคิดถึงทุกกกกคนคะ

หลังวาเลนไทน์มาก็นาน...


หลังวาเลนไทน์มาก็นาน...
แต่ความทรงจำยังไม่เลือนผ่าน แม้แต่น้อย
ความทรมานยังบีบรัด คนรอคอย
ช่วงนี้...รู้สึกเจ็บปวดบ่อย ไม่อยากเลย

ทำไมเธอถึงทำแบบนี้อีก...
ทั้งทั้งที่ฉันพยายามหนีหลีก และเมินเฉย
เธอ....ก็เคยทำตัวเหมือนฉันเป็นคนผ่านเลย
แล้ววันนั้น....เธอจะมาทำคุ้นเคย เพื่ออะไร?

เธอยังสนุกไม่พอใช่รึเปล่า?
ถึงมาทำให้คนที่รัก ปวดร้าวและอ่อนไหว
เจ็บเหลือเกิน....เวลาที่เธอทำเหมือนใส่ใจ
ทั้งที่"คนของหัวใจ".....คือใครที่ ไม่ใช่ "คนงมงาย"


คุณต้นคุณได้ยินเสียงฉันไหม คุณบอกได้ไหมหนึ่งปีที่ผ่านมา
คุณหายไปไหน ฉันอยากได้ยินคำตอบนั้นแม้นมันจะเจ็บปวดก็ตาม



ความรักทำให้ฉัน"โง่"


โง่ ที่ยังจะรอ แม้ว่าเขาไปไหนต่อไหนแล้ว

โง่ ที่ยังจะอภัย เพียงแค่คำว่า ขอโทษ

โง่ ที่ยังจะรัก แม้ว่าเขาไม่เหมือนเดิม

โง่ เพียงเพราะไม่เคยลืม หรือลืมไม่ได้

โง่ เพราะ ไม่ อยาก เสีย เธอ ไป

โง่ ที่ยังรอรับฟังข่าวคราว

เคย โง่ แบบ นี้ กัน บ้าง ไหม ?????

ความรักทำให้คน"โง่"



เทอต้องการอะไรจากฉันที่เทอรัก


ความเอาใจใส่ดูแล ความรัก

ความห่วงใยห่วงหา ความซื่อสัตย์

ความเข้าใจ และมีเวลาให้คุณ

..แล้วยังมีแบบไหนอีกที่คุณต้องการ

แต่สิ่งเหล่านี้ ฉันไม่มีและจะไม่มีให้เทอตลอดชีวิตนี้เลย

ฉันอยากให้เทอไปหาสิ่งเหล่านี้ จากคนอิ่นที่ไม่ใช่ฉัน

จากคนอื่นคนไกล


กลับมาไทยก็นานและนานจนคิดถึงบ้าน
คิดถึงญี่ปุ่น ไม่รู้ดิ ไทยก็บ้านเราแท้ๆแต่ทำไมนะ
มันไม่มีความสุข ไม่มีความอบอุ่น ไม่มีอะไรเลย
มีแต่เรื่องลำบากใจ น่าเบื่อ และน่าสงสารตัวเองที่สุด
แต่ก็นะ คนเราความอดทนอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น
กลับมาครั้งนี้ ก็มีดีอยู่อย่างได้เจออา ที่กลับมาจากเยอรมัน
มีความสุขนะ เห็นชีวิตอาแล้วสงสาร อาโดนเพื่อนเราเองโกงไปมาก
จนครอบครัวแตกแยก ต้องเริ่มต้นใหม่ เริ่มชีวิตใหม่ แต่อาก็อดทนสู้
เพื่อตัวอาเองเพื่อลูกของอา เรามองอาแล้วมาหันมองตัวเอง
เราโชคดีกว่าเยอะทำไมเราจะท้อหละ เราก็ต้องสู้
เหมือนอย่างที่อาเราสู้ แม้นการต่อสู้นั้นจะไม่ชนะก็ตาม


จากคนอื่นคนไกล

กลับมาไทยก็นานและนานจนคิดถึงบ้านคิดถึง

วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

!!จะรอการกลับมาของเทอ!!


จะรอการกลับมาของเทอ
จะคงมั้นเสมอ"ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ระยะทาง ที่พลัดพราก"ให้เราต้องไกล"
จะไม่เป็นปัญหาของหัวใจที่มี

ฉันจะคอยห่วงใยอยู่เสมอ
ความ"คิดถึง"จะเป็นของเทอนับจากนี้
นาที่ที่ว่างป่าว กับภาพคืนวันเก่าเก่าที่เรามี
ฉันจะกอดเก็บไว้อย่างดีที่
หัวใจ

ตัวคนเดียว ไร้สิ่งใด ให้ค้นหา


วาเลนไทน์ ใจเหงา เศร้าเปล่าเปลี่ยว
ตัวคนเดียว ไร้สิ่งใด ให้ค้นหา
ได้เพียงนับ ดวงดาว ลอยไปมา
ตามเวลา ที่ผ่านไป ไร้ตัวตน



จะมี" บ้างไหม" คนของเรา


มองทางใด ก็เห็นเขา อยู่เป็นคู่
ก็ไม่รู้ เป็นอย่างไร ใจอยากหนี
จะต้องทน รอคนนั้น อีกกี่ปี
แล้วจะมี บ้างไหม คนของเรา

...รู้สึกต่อกันบ้างไหม...


" คิดถึงเธอ " คนของใจ
อยากบอกรักในวันวาเลนไทน์...แต่ใจไม่กล้า
สำหรับฉันเธอมีค่าเกินใครในสายตา
แล้วใจของเธอล่ะ...ที่ผ่านมารู้สึกอย่างไร
รักกันบ้างหรือเปล่า
ฤา เป็นเพียงอารมณ์เหงา...ของหัวใจที่หวั่นไหว
สัมผัสได้เพียงแค่ร่างกาย...ไม่เคยได้สัมผัสใจ
ไม่รู้เธอคิดอย่างไร...รู้สึกต่อกันบ้างไหม...หรือเปล่าเลย
"รักนะ " คนของใจ
ไม่เป็นอะไร...ถึงแม้หัวใจเธอยังคงชาเฉย
แต่ยืนยันจะรักเธอ...ไม่เปลี่ยนหัวใจให้ใครอีกเลย
นานเพียงใดจะรักอย่างเคย...ไม่เปลี่ยนเลย..." สัญญา "

"วันธรรมดา"


ฉันบอกรักเธอได้ทุกวัน
ไม่สำคัญว่าจะต้องเป็นวันนี้
วันวาเลนไทน์ที่ทุกคนรู้สึกดี
แต่สำหรับ"ฉันคนนี้"มันเป็น"วันธรรมดา"

อยากจะย้อนเวลาที่พ้นผ่าน


เพียงหนึ่งคำที่กล่าวมาด้วยห่วงใย
ก็ทำให้หัวใจนั้นคลายเหงา
ความอบอุ่นมาจากใจของสองเรา

แต่ความเศร้าเกิดเพราะเธอทิ้งกันไป
อยากจะย้อนเวลาที่พ้นผ่าน

กลับวันวานที่พักพิงอิงอาศัย
สู่อ้อมแขนที่อบอุ่นกว่าสิ่งใด

อยากกลับไปบอกสักครั้งว่า....รักเธอ

สํญญาว่า"จะมีเธอเป็นแรงใจ"


สัญญาว่า"จะคิดถึงเทอเสมอ"
ถึงเราไม่ได้เจอหรืออยู่ใกล้
สํญญาว่าจะมีเธอเป็นแรงใจ
เป็นพลังสู้ต่อไปในทุกวัน

ไม่เคยกลัวเลยกับความห่าง
อาจอ้างว้างแต่ไม่ทำให้ไหวหวั่น
เชื่อมั่นเสมอว่าเทอยังมีกัน
และขอให้รู้ว่าทุกทุกวัน.....
เจ้าของหัวใจฉันยังเป็นคนเดิม

ไม่ใช่เพราะ"ฉัน"ไม่เชื่อใจ


ทุกคราวที่น้ำตาไหล
ไม่ใช่เพราะกลัวคนไกลเปลี่ยนผัน
ทุกคราวที่ความปวดร้าวกดดัน
ไม่ใช่เพราะ"ฉัน"ไม่เชื่อใจ

ทุกคราวที่รู้สึกเหงา
ไม่ใช่เพราะฉันรู้สึกเศร้า..ไม่ใช่
ยังเชื่อมั่นเสมอว่า..
ความห่างจะไม่ทำให้เทอเปลี่ยนไป
แต่ทุกครั้งที่น้ำตาไหล...
นั้นเป็นเพียงหัวใจ"คิดถึงเทอ"

ถ้าฉันรู้ว่า"ความสุข"จะจากไปเร็วขนาดนี้


ถ้าฉันรู้ว่า"ความสุข"จะจากไปเร็วขนาดนี้
นาทีที่มันยังอยู่กับฉัน...
ฉันคงจะเก็บเกี่ยวมันเอาไว้ให้มากที่สุด
นาทีที่มันยังอยู่กับฉัน...
ฉันคงจะดูแลและรักษามันเอาไว้ให้ที่สุด
แต่ก็นั้นล่ะ..
ไม่มีใครรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันหน้า
ในวันนี้ฉันจึงทำได้เพียงแค่บอกกับตัวเองว่า..
"จะคิดถึงและรอการกลับมา"
และ...ฉันจะ"รักความสุขของฉัน"
ตลอดไปปปปปปป...

۩۞۩บนความห่างไกล۩۞۩


บนความห่างไกล...
หัวใจมันยังเป็นของเทอเสมอ
ถึงมีคนมากมายให้พบเจอ
ก็ขอยินยันว่าไม่เคยเผลอเปลี่ยนใจ


บนความคิดถึง
หัวใจยังคิดลึกซึ้งไม่หวั่นไหว
ไม่ว่าอีกกี่นานเนินที่ต้องห่างไกล
ก็ขอให้รับรู้ไว้..
ไม่ว่าอย่างไร..หัวใจจะเป็นของเทอ..

☆ถ้าหากว่า"หัวใจ"ของคนเรา"พูดได้"☆


ถ้าหากว่า"หัวใจ"ของคนเรา"พูดได้"ก็คงจะดีสินะ
ฉันจะได้ถามมันว่า"จริงๆแล้วเทอรู้สึกยังไง"
ที่"เขา"เอาตัวเองไปหายใจห่างไกลกันแบบนี้
ที่ฉันยังบอกตัวเองว่า"ไม่เป็นไร"
แท้จริงแล้ว...มัน"เป็นไร"หรือป่าว
ถ้าไม่อย่างนั้น..
ทำไมฉันถึงรู้สึกหวั่นไหวไปกับคำพูดคำนั้น..
"ไม่มีว้นไหนที่ไม่คิดถึง"
ถ้าไม่อย่างนั้น..ทำไมฉันถึงตั้งคำถามนี้กับตัวเองทุกคืน
"เมื่อไหร่เทอจะกลับมา?"

ไม่รู้ว่า..จะได้ฟัง..มันอยู่ใหม


อยากได้ยิน..คำว่ารัก..อีกสักครั้ง
ไม่รู้ว่า..จะได้ฟัง..มันอยู่ใหม
คำว่ารัก..อยากได้ยิน..นะคนไกล
ไม่ว่านาน..สักแค่ไหน..หัวใจก็อยากได้ยิน

เขาเรียกว่า..วันแห่งความรัก


เขาเรียกว่า..วันแห่งความรัก
ฉันอยากรู้นัก..ใครนะที่ทักว่าเป็นวันนี้
วันวาเลนไทน์..แต่ต้องเดียวดายทุกที
เปลี่ยนเป็นวันเหงาใจบ้างสิ..ไม่ได้หรือไง

จะครบปี..วันบอกรัก


สะเทือนใจ..กับคำนี้
เจ็บฤดี..จักหาไหน
เคยชอบวัน..วาเลนไทน์
แต่ต้องเปลี่ยนใจ..เมื่อรักผันแปร

จะครบปี..วันบอกรัก
กลับถูกผลักไส..ไม่แยแส
ไม่สน..และไม่แคร์
เจ็บแท้..ฉันเจ็บจริง

วาเลนไทน์..ปีนี้
คงจะมี..ฉันหนึ่งหญิง
ที่ไร้..ไออุ่นอิง
ปล่อยร่างทิ้ง..กับเงาตัว


คนดี..วันนี้ฉันมีอะไรจะให้.


คนดี...
วันนี้ฉันมีอะไรจะให้
ไม่มากไม่มาย
แ่ต่เป็นทุกลมหายใจที่ฉันมี

หลับตานะ...
กระซิบข้างหูบอกว่า"เอาไปเลยใจดวงนี้"
ของขวัญวาเลนไทน์..ให้คนดี
ชั่วชีวี..จะรักและภักดี..เพียงเธอ

ความรัก..ของคนธรรดา
เธอคงไม่ว่าหากฉันเสนอ
รักมานาน..วันนี้อยากให้ได้ยินจากปากว่ารักเธอ
หัวใจดวงเซอร์..จะมอบให้เธอคนเดียว

วันเสาร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

★ Happy Birth Day 8UK★


ฉันไม่ใช่นางฟ้า..แต่ปรารถนาให้เธอมีฝัน
ไม่มีเดือน..ดาว..ตะวัน
ที่มีนั้นคือความ"อบอุ่นใจ"
พร้อมด้วยไออุ่นลึกๆที่เธอรู้สึกสัมผัสได้
ไม่มีของขวัญสิ่งใด
..มีเพียงความห่วงใยและปรารถนาดี..
" Happy Birth Day "




..~*v*~เมื่อปีที่แล้วในวันนี้..~*v*~


วันที่ท้องฟ้ามีแต่หน้าเทอ

หลังจากวางสายเมื่อครู่..

ฉันก็ได้แต่นั้งอยู่ที่เดิม..ตรงนี้..หน้าคอมตัวรัก..

นั้งอยู่นานหลายนาที..เพื่อที่จะบอกตัวเองว่า

"ชีวิตของฉันอยู่ได้ด้วยลมหายใจของความคิดถึง"

แม้ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน

ไม่สามารถ พบหน้า สบสายตา และบอกว่า"รัก"ได้

แต่คำว่า"คิดถึง"ที่เทอขยันโทรมาบอกทุกวันนับตั้งแต่ไป

มันก็ทำให้ความเหงาใจ..สลายตัวไปได้อย่างไม่ยากเลย

ฉันอยากจะบอกกับเทอว่า นั้นคือวันนี้ของปีที่แล้วนับตั้งแต่นี้ต่อไป

ฉันคงไม่ได้ยินเสียโทรศัพย์แบบนั้นอีกแต่ ฉันก็ยังคงนั้งอยู่ที่เดิม

และอยากจะบอกเทอคนเดิมว่า...ฉันจะมีชีวิตเพื่อคิดถึงเทอเรื่อยไป"

และไม่ว่าจะอีกนานแค่ไหน...ฉันก็จะเก็บหัวใจไว้เพื่อนรอเทอ...กลับมา


มันเป็นไปไม่ได้แต่ก็ยังอยากฝัน..พี่วินเคยบอกเราว่า

ขนมเอ่ยเองจะรอทำไมกับคนที่..ตาย..ไปแล้ว..นั้นสินะรอทำไม

To...คนที่รอคอย


ปีนี้จะถึงอีกแล้วนะ..วาเลนไทน์
ฉันก็ยังรอเธอร่ำไป..ยังรอเธอเสมอ
สักนิดน่า..ความห่วงหา..ห่วงใยจากใจเธอ
เผื่อมาทางนี้หน่อยไม่ได้เหรอ..ยังมีคนทางนี้ที่ต้องการ

เอาน่า..วันวาเลนไทน์ทั้งที..อิอิอิ


เอาน่า..เมื่อถึงวันวาเลนไทน์ทั้งที
กุหลาบแดงช่อใหญ่กว่านี้..ซื้อให้ตัวเองก็ได้
เมื่อไม่มีใครรัก..ก็ช่างเขา..อย่าใส่ใจ
แค่กุหลาบแดงฉันก็ซื้อได้..รอใครซื้อให้ทำใมกัน

อย่างน้อย..ก็ให้รู้ว่า..ฉันรักตัวเอง
แคร์ทำใม..กับคนเส็งเคร็ง..พันธุ์นั้น
คนที่ปล่อยให้ฉัน..ต้องน้อยใจ..ไปวัน-วัน
โธ่กุหลาบแดง..หรือช็อกโกเเล็ตเป็นพันฉันก็จะซื้อให้ตัวเอง


หุหุหุซื้อเองกะได้ไม่เห็นต้องง้อใครเลยเน๊อะ....นรมน

ทำใมฉันต้องเหงา


เห็นใครเขาได้กุหลาบช่อใหญ่-ใหญ่
แต่ทำใมฉันต้องเหงาใจอยู่ตรงนี้
เธอลืมนัดหรือว่าไปอยู่กับใครนะคนดี
ปล่อยให้ฉันคนนี้..ต้องเหงาใจ


ไม่อิจฉาหรอกนะใครได้กุหลาบแดง
แต่ความรู้สึกเสียดแทงเธอเคยรู้จักใหม
ไม่อิจฉาใคร-ใครหรอกนะที่เขาเดินจูงมือกันผ่านไป
แต่อยากรู้ว่า..ฉันจะมีเธอไว้ทำใมถ้าไม่สนใจกัน

***ยังไม่ถึง..วาเลนไทน์..ก้อเศร้าเสียแล้วความรัก***

Happy*วาเลนไทน์*rukkan_rukkan


จะวันไหนก็เหมือน-เหมือนกัน
ก็ยังรักเธอทุกวัน..ไม่เปลี่ยนไปไหน
ยังคงมีเธอ..เพียงคนเดียว..ในหัวใจ
จะผ่านไปจะกี่..วาเลนไทน์..ฉันก็ยังรักเธอ


Happy*วาเลนไทน์*rukkan_rukkanคะ

Happy*วาเลนไทน์*PPS_MAI


แค่ไออุ่นที่ได้มา ก็ยิ้มชื่น
ที่ใครๆเรียกว่า วันแห่งความรัก สักหนึ่งคืน
เก็บซ่อนความขมขื่น ให้ลึกสุดใจ


ก็อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ ที่เคียงใกล้
วันสำคัญวันนี้ ไม่อยากเหงาใจ
พรุ่งนี้จะอย่างไร ไม่อยากให้กังวล


สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ขอให้มีความสุข
สมหวังกับวันแห่งความรัก

คนสองคนกับล่มหนึ่งคัน


คนสองคนกับล่มหนึ่งคัน

ยืนหัวเราะด้วยกันในวันฟ้าโหดร้าย

จำได้หรือเปล่า...เราผ่านเรื่องสุขทุกข์กันมากมาย

และทุกอย่างมันช่างมีความหมาย...ในความรู้สึกฉัน

.........................................................


แม้นวันนี้จะเหลือล่มแค่หนึ่งค้นกับคนหนึ่งคน

แต่ฉันยังพร้อมยืนกลางฝนไม่เคยไหวหวั่น

แค่เสียงปลายสายที่เทอบอก...คิดถึงกัน...

มันก็อบอุ่นเหมือนแสงตะวัน..

ที่สร้างความเชื่อมั้นให้ฉันตลอดไป

วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

Happy*วาเลนไทน์*วายยยย


Be My Valentines

You mean so much to me
You make me happy
Can't you see?
I love your smile
I knew this would last for more then a while
I love you
Even when I was blue
You are my sunshine
So won't you be my Valentine?

รักวายนะเพื่อน

Happy*วาเลนไทน์*เป็ก


ขอบคุณเธอที่เจอฉันทุกวันนี้
ขอบคุณที่มีกันทุกวันใหม่
เป็นเพื่อตายแม้กายสูญพูนอาลัย
แต่ดวงใจไม่พรากลาวิญญาณ์ยง

ดีใจที่มีเธอเป็นเช่นคู่ยาก
ทางลำบากถากสิ้นดังตั้งประสงค์
แม้ร่างกาย—ลมหายใจมลายปลง
หลับตาลงเพราะคงรักปักชีวิน

Happy*วาเลนไทน์*พี่นุ๊ก


ขอทุกวันเป็นวันแห่งความรัก
ไม่ทายทักเพียงแค่วันที่ผ่านผัน
ขอความรักมากมายมากำนัล
แม้คืนวันผันผ่านเนิ่นนานไป..


ขอมอบให้ครอบครัวพี่นุ๊กคะ

Happy*วาเลนไทน์*พี่วิน


@ เสียงระฆังกังวานหวานหวานแว่ว
กระซิบแผ่วข้างกายคล้ายดั่งฝัน
Happy Valentine's ชื่นชีวัน
ขอรักพี่ชายคนนี้สุดหัวใจ..

ขอมอบให้ครอบครัวพี่วินคะ

Happy*วาเลนไทน์*พี่ชาติ


ความรักคือความสุขใช่ทุกข์โศก

คนทั้งโลกรักกันเป็นสงสารรักจากใจ

ผูกพันฝันชื่นบาน

รักเปรียบปานน้ำผึ้งหวานตรึงทรวง


ขอมอบให้ครอบครัวพี่ชาติ

Happy*วาเลนไทน์*ครอบครัวนรมน


ขอให้น้องๆพี่มีความสุขในทุกๆวันไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนๆ

เราก็จะรักกันตลอดไป พี่รักน้องนะ อ้อ..อุ้ย

วันแห่งความรัก


หายกันไปนานไม่ค่อยว่างเลย แวะมาเพื่อจะบอกว่า

รักและคิดถึงเพื่อนทุกคน วันแห่งความรักนี้คงไม่มีอะไรให้ใคร

แต่มีความจริงใจมาฝาก และจะฝากความรักให้เสมอไม่ว่าวันไหนๆ

ในทุกๆวัน คิดถึงและห่วงทุกคน ไม่มีเวลาไหนนะที่ไม่คิดถึงใครสักคน

วันแห่งความรักนี้ ขอให้เพื่อนทุกคนเจอรักที่ดี อ้ายที่มีอยู่แล้วก็รักษาดีดีหละ

อ้ายที่ยังไม่มีก็ อย่าไปแอบรักเค้านานหละ

บอกไปเลยว่า ฉันรักเทอนะ อิอิอิ ขำๆอะ

วายหละแอบรักใครอยู่ พี่วินด้วยบอกรักเมียซะนะ

แน่พี่ชาติจะไปต่างแดนและบอกภรรยา

หรือยังที่ไปเพราะรักภรรยาและลูกนะนั้น บอกซะ เป็กเหมือนกันนะ

อย่าลืมโทรบอกน้องสาวคนเล็กหละว่า ป๋ารักนู๋นะ

ส่วนตัวขนมก็จะบอกรักเหมือนกันนะ

ขนม.........รักกกกกกกกกกกกกกก......นะ