วันเสาร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันนี้~พรุ่งนี้~และเรื่อยไป


ขอบคุณ... สำหรับทุกอย่าง
เช่นการที่เธอเคียงข้าง ไม่ไปไหน
เป็นไออุ่นเสมอ ยามอ่อนใจ
และโอบกอดฉันไว้ ยามนิทรา

ผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน
ที่มีเพียงความฝัน และไม่มีเคยมีค่า
คงตอบแทนเธอได้ แค่คำสัญญา
ว่าจะใช้ทุกเวลา....ทำเพื่อเธอ


เชื่อฉัน...อีกสักครั้ง
ฉันจะไม่ทำให้ผิดหวัง ฝันเพ้อ
ไม่ใช่เพียงหลอกให้หลงละเมอ
แต่จะรักเธอ... นานเท่านาน

รัตติกาลนี้ ก็เช่นกัน...
จะจับมือเธอนั้น... สู่ฝันหวาน
ลบร่องรอยบอยบช้ำ ของวันวาน
และถักทอต่อสาน....เรื่องราวของเรา


โอบกอดเธอไว้ในฝันดี...
ในค่ำคืนนี้ จะไม่ให้เธอเหงา
อยู่ ณ ดินแดนแห่งสองเรา
ซึมซับเรื่องราวเก่า - เก่า ...จนล้นใจ


ค่อย - ค่อยร้อยเรียงขึ้นมา
สานต่อคำว่า รัก ให้ยิ่งใหญ่
ความฝัน~ความจริง ให้เป็นไป
เกิดเป็นโลกใบใหม่ ....ของสองคน

สรรสร้างต้นรักให้ผลิดอก
และแตกงอกดอกรักกลายเป็นผล
สร้างรากลึกเป็นแกนรัก ....คนสองคน
และคงมั่นตราบจน ....ไร้ลมหายใจ

หลับฝัน....ให้สบาย
ฉันจะกอดเธอไว้แนบกาย ไม่ไปไหน
วันนี้~พรุ่งนี้~และเรื่อยไป
จะไม่มีฝันใด .......ที่ไร้~เรา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น