วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553

*~.แต่ปางก่อน.~*


รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา
ระทมอยู่ในอุรา แก้วกานดาฉันรอเธอผู้เดียว

เธอเอยแม้เราจากกันแสนไกล ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียว
รักเธอแน่ใจจริงเชียว รักเธอผู้เดียวนิรันดร์


* แม้นมีอุปสรรคขวากหนาม ขอตามไม่ยอมพลัดพรากจากกัน
เกิดชาติไหนๆ ไม่ยอมห่างไกลกัน ดวงจิตผูกพันธ์ รักมั่นมีไว้เพียงเธอ


** คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอร่วมทุกข์ร่วมสุขสมดังรอคอย

~♥ ~.วันนี้ขอสัญญา _MaiThai_~♥ ~


~♥ ~.การเดินทางของความรัก
เข้ามาทายเข้ามาทักตั้ ง แ ต่ ต อ น ไ ห น
รู้เพียงว่าพอเจอเธอแล้วรู้สึกมั่นใจ
. . . เธอคือ . . . คนที่ใช่อยู่ใกล้ตัวตลอดมา


พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
บอกย้ำกับใจตัวเองเสมอว่า . . .
ทุกสิ่งทุกอย่างให้ รั ก นำ พ า
วันนี้ขอสัญญา รักเพียงเธอ ทุ ก ล ม ห า ย ใ จ~♥ ~

~♥MaiThai~♥

เธอคือทุก สุข-โศก ของฉัน


ฉัน..ไม่อาจจะรักใคร
จะให้เปลี่ยนใจ..ก็ไม่อาจเสแสร้ง
แต่บางครั้งโชคชะตา..ก็รุนแรง
คอยกลั่นแกล้ง..ให้ต้องหดหู่

ขาดเธอคงไม่ตาย
แต่คงตกต่ำในความหมายของการมีชีวิตอยู่
ความเอาใจใส่ความห่วงใยที่คอยเฝ้าดู
ชีวิตที่เหลืออยู่..ฉันจะรับรู้เพื่อสิ่งใด

เธอคือทุก สุข-โศก ของฉัน
ชีวิตในแต่ละวัน เธอก็สำคัญกว่าใครรู้ไหม
แล้วถ้าเธอปล่อยมือที่เคยกุมกันไป
คิดหรือว่ามือคนใหม่..จะทำให้ฉันอุ่นใจ?
...ไม่มีทาง...

♡ขอแค่ได้ใช้ทั้งหัวใจอยู่เพื่อรอ★


ขอรออยู่ตรงนี้
ที่เดิมที่มีเราเคยใกล้
เธอจะกลับมาหรือไม่ก็...ไม่เป็นไร
แต่ขอแค่ได้ใช้ทั้งหัวใจอยู่เพื่อรอ

ღ°•.เก็บเธอไว้ในห้วงกาล•°ღ*


คนแสนดี...ที่ใจได้คิดถึง
คงลืมคนคนหนึ่ง...ซึ่งเคยผ่าน
ส่วนฉันนั้น...ยังมีเธอนานแสนนาน
เก็บเธอไว้ในห้วงกาล...ลมหายใจ

อาจเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
แต่ทว่า...แสนรักเธอรู้บ้างไหม?
อยากให้เธอสงสาร...และอ่อนใจ
เลยทำตัวงี่เง่าไป...ขอโทษที

..ถ้าวันหนึ่งเธอนั้นเดินจากไป..
ที่บอกให้ปล่อยฉันไว้ ณ ที่นี้
เพราะไม่อยากขวางทาง...ที่เธอมี
ถ้าเธอเลือกทางที่ดี....ก็ ป ล่ อ ย เ ธ อ

~♥คนที่ไม่มีใครเขาคิดถึง♥ ~


สงสารผู้หญิงคนนี้ไหม

คนที่ไม่มีใครเขาคิดถึง

สงสารหญิงคนนี้สักนิดนึง

เก็บเป็นภาพตราตรึงก่อนลับตา


ถ้าวันหนึ่งเธอนั้นเดินจากไป

อยากบอกเธอเอาไว้ให้รู้ว่า

ปล่อยผู้หญิงคนนี้ไว้ให้เหว่ว้า

ไม่ต้องเอ่ยคำร่ำลา...ให้ร้าวราน

ฉันคง...ไม่ดีพอ


ฉันคง...ไม่ดีพอ
ที่จะขอ...ให้เธอ...ทุ่มเทให้
ขอเปิดโอกาส...ให้เธอ...เดินจากไป
พบเจอใคร-ใคร...ที่เหมาะสมคู่ควร

อุปสรรค...ที่ร่วมฟันฝ่า
หนทางข้างหน้า...ไม่อาจเหหวน
เพราะใจฉัน...มันเรรวน
ได้โปรดทบทวน...และจากฉัน...ไปเถิดเธอ

**เขียนจากความรู้สึก**


เขียนจากความรู้สึกที่พังหัก ไม่เป็นท่า
อาจไม่ใช่ทางตรง...ที่ถูกปฏิเสธมา
แต่...เท่าที่รู้สึก มันเจ็บกว่า....มากมาย

ต้องเก็บไว้...โดยไม่มีทางเลือก
ให้รอยยิ้มเป็นเปลือก...แม้อยากร้องไห้
เขาคงไม่เคยรู้...ว่าปวดร้าวเจียรตาย
และไม่รู้ว่ามีใครรักมากมาย...แต่ไม่อาจบอกได้เลย

เราอาจสนิทกันไม่มาก...


เราอาจสนิทกันไม่มาก...
แต่ฉันก็ไม่อยากสนิทมากกว่านี้
กลัว...ใจตัวเองเหลือเกิน คนดี
ว่าถ้าเราสนิทกันกว่านี้ ...ฉันคงหวั่นใจ

แค่ได้เห็นรอยยิ้มเธอ...
ฉันก็ฝันเพ้อ เกินจะห้ามไหว
แล้วถ้าฉันอยู่ใกล้ - ใกล้เธอเกินไป
ก็คงไม่เป็นอันทำอะไร แน่นอน


แล้วเหตุสำคัญอีกอย่าง...
คือความรักเบาบาง มันอยากพักผ่อน
แค่เห็นเธอในฝัน ...ยามนอน
ความสุข....ก็มากเกินที่ขอพร แล้วเธอ

ต่อให้ฉันย้อนเวลาได้...


ต่อให้ฉันย้อนเวลาได้...
ก็เลือกจะรักเธอไป อย่างวันนี้
ทุกทุกเรื่องไม่ว่าร้าย - ดี
สำหรับฉันมันมีค่า....เสมอมา
อาจจะไม่ใช่คนเคียงใกล้
แต่แค่ได้แอบมองไกล - ไกล ก็รู้ว่า
คนที่ฉันแอบมอง..ตลอดมา
เป็นผู้ชายที่มีค่า....เกินกว่าใคร

~_~MaiThai~_~

★* *แอบเก็บความรู้สึกดี - ดี* *★


ไม่หวังเป็นคนที่ใช่...
ขอแค่อยู่ใกล้ - ใกล้ แบบนี้
แอบเก็บความรู้สึกดี - ดี
ไว้ตรงอกซ้ายข้างในนี้ ... ตลอดไป


ฉัน ก็คือ ฉัน
ไม่หวังเป็นใครคนนั้น ... ของเธอได้
ไม่เคยต้องการอะไร
ขอแค่ได้ห่วงใย ก็มากพอ


เพราะหัวใจศรัทธา
เพราะพันธนา เกิดก่อ
และเพราะความรัก .. ไม่รู้จักพอ
ฉันจึงไม่เคยท้อ ในการรักใคร


อาจจะมีบ้าง ..ที่เหงา
แต่ก็บางเบา กว่ารักหวานไหว
ความสุขเล็ก เล็ก ในใจ
คือการได้รักเธอต่อไป... เท่านั้นเอง

วันพฤหัสบดีที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2553

วันนี้เป็นอะไรที่ง่วงมากๆ


ง่วง..เหงา...แต่ก็นะ ยังไม่อยากนอน
คงจะนอนดึกอีกเช่นเคย เวลานี้คงมีใครบางคน
นอนน้ำลายไหล ไปและ อิอินอนมั้งเช้าค่อยไร้สาระต่อ

วันพุธที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2553

เธอจะงมงายกับใครก็แล้วแต่เธอ★


หากเธอเป็นแค่ความฝัน
ฉันคงยังจับต้องไม่ได้
หากฉันจะเป็นแค่สายลมที่ผ่านไป
เธอจะรับรู้ได้ไหมเธอ
จะผ่านไปทักทายเพียงค่อยๆ
ปล่อยให้รักถักร้อยเพราะฉันคอยได้เสมอ
เธอจะงมงายกับใครก็แล้วแต่เธอ
ฉันก็แค่เป็นคนผ่านเข้ามาเจอเท่านั้นเอง

นี่ใช่ไหม.. ความรัก


นี่ใช่ไหม.. ความรัก
ที่อยู่ - อยู่ก็มาทายทัก ถามหา
แถมยัง ไม่เลือกเวลา
อยากมาก็มา อยากไปก็ไป

แล้วหัวใจดวงนี้
ควรจะทำยังไงดี บอกได้ไหม?
ความรู้สึก ภายในใจ
จะบอกยังไง ว่า..รักเธอ

มุมเล็ก - เล็ก...


มีมุมเล็ก - เล็ก...ซ่อนอยู่มุมหนึ่ง
ที่คนคนนี้แอบเก็บมาซึ้ง...และหวั่นไหว
ต่างคนต่างมุมมอง...ต่างสมองต่างหัวใจ
ไม่รู้จะอธิบายได้อย่างไร...เพราะคุณไม่ใช่คนที่ใช่
" สำ ห รั บ ใ ค ร ทุ ก ค น

~MaiThai~

♪llsJ..บันดาลใจ...ในทุกๆเช้า★


เธอคือแรงบันดาลใจ...ในทุกๆเช้า
ที่ฉันพร้อมจะบอกเล่า ในกวีหวานๆ
เป็นมากกว่าความฝันอันยาวนาน
ในเรื่องเล่าวันวาน ของคนไกลใจ



ซุกซ่อนความฝันกับรอยยิ้ม
จากรอยเอิบอิ่ม บนแก้มใส
เหมือนของขวัญ...ตราบใด
ที่อยู่ภายใต้ความเหงาในใจ เมื่อสบตา


สิ่งที่เราเป็นในวันนี้
เพราะกลัวมิตรภาพดีๆจะเลือนค่า
บางที อาจต้องยอมรับ กับโชคชะตา
เพื่อนคนนี้ไม่มีทางบอกกับเธอว่า --- รักสุดหัวใจ

~MaiThai~

ช่วงทำใจ !!!?? ยังไงหว่า


หัวใจ...มันวิ่งเกินฐานะ
แล้วฉัน...ควรจะตามมันไป..ดีไหม??
ระหว่าง"เพื่อน"กับใครที่เธอ"ไม่ใส่ใจ"
ฉันควรยืนที่จุดนี้ต่อไป หรือควรจะบอกเธอไป...ว่ารักเธอ

~MaiThai~

ยื่งนานก็ยิ่งไม่อาจ..ตัดใจ


บ่อยครั้ง...ที่ไม่อาจห้ามใจ
และแอบเผลอไปห่วงใย...ทั้งที่ไม่ใช่..หน้าที่
บ่อยครั้ง...ที่ต้องตักเตือนหัวใจตัวดี
แต่ความรู้สึกที่มี...ยื่งนานก็ยิ่งไม่อาจ..ตัดใจ

แม้อยากจะ..สัมผัส
แต่ฐานะก็ยังคงเจนชัด...ว่าไม่ได้
ฉันรักเธอ...มันก็แค่คำที่ต้องเก็บไว้..ข้างใน
ในเมื่อมันไม่อาจพูดออกไป...
ถ้าเรายังอยู่ในฐานะ
.. " เ พื่ อ น กั น "

~MaiThai~

♡ ลึกซึ้งแต่ไม่ถึงแฟน♡


ลึกซึ้งแต่ไม่ถึงแฟน นั้นสินะ ลึกซึ้ง แต่ไม่เคยใช้คำว่าแฟน
เพราะเราเป็น..เพื่อน..กันตลอดเวลา เราคิดถึงเพื่อนคนนี้เสมอ
ไม่ว่าเวลาไหน..
เพื่อน..
เคยถามว่ารับได้ไหมเมาขนาดนี้ ทำไมหละ
เราเป็นเพื่อนกันนี้นะ แค่เพื่อนเมา ทำไมจะรับไม่ได้ มากกว่านี้
ยังรับได้เลย เพราะคำว่าเพื่อนไง มันมีค่ามากมายนัก การที่คนเรา
จะคบกัน ไม่จำเป็นต้อง รู้ว่าเค้าเป็นมาแบบไหน ถึงถ้าเพื่อนจะเลว
เราก็ไม่ได้เลวตามเพื่อนนี้นะ ไม่ว่าจะเป็นมาแบบไหนถ้าเรามีคำนี้
...เพื่อน...มันก็สำคัญหมดหละ..จะถามว่ารักไหมตอบได้ทันที
ว่า..รักสิ..ถึงเลือกใช้คำว่าเพื่อนมากกว่าแฟน เพราะว่ามันลึกซึ้งมากมาย
ถ้ามีคำว่าแฟน คงไม่มีวันนี้ วันที่มานั้งพิมให้อ่าน มานั้งคบกันคุยกัน
แบบนี้ เจ็บไหมที่เพื่อนมีคนอื่น เปล่าเลย เราดีใจกับเพื่อนเสมอที่เพื่อมี
คนที่เพื่อนรักและรักเพื่อนจริงมากกว่าเรา เรามันรักกันคนและแบบ
แต่ถ้าวันได้..เพื่อนเจ็บ..มาตรงนี้เรารอเพื่อนอยู่เสมอวงเหล้าหน้า
บ้านเราตอนรับเพื่อนเสมอ เพราะเทอมากกว่าเพื่อนแต่ก็ไม่ใช่แฟน

♡โลกที่เหงาๆ เศร้าๆ♪★


ความเหงาที่เราไม่เต็มใจสักนิดที่จะให้เกิดขึ้น
แต่เราก็ยินดีรับมันเข้ามาในอารมณ์..เมื่อพบประสบเข้า
เหงาที่ได้...คิดถึงเขา..เหงาที่ได้มีเขา..อยู่ในใจ
เหงาที่ได้คอยเป็นห่วงหา เหงาที่ได้รู้ว่า..เราอยู่นอกสายตาเขา
เหงาที่เกิดขึ้นแบบนี้เป็นเหงาของคนแอบรัก
แอบรัก แอบชอบเขา แอบเป็นห่วงเป็นใย

กับตัวเขาตลอดเวลา แม้รู้ทั้งรู้ เขามีคนอื่น

ที่ไม่ใช่เราอยู่ในใจแล้ว ทว่า ความรู้สึกดีๆที่มีให้

ยังไม่ยอมปลดตะขออาลัยจากเขานะสิ
เราล็อกความอาลัยที่เติมเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ห่วงใยฝาก
ไว้ในตัวของเขา อย่างชนิดฝังแน่น ไม่คิดต้นทุน ดอกเบี้ย
เวลาที่สูญเสียไป ขอแค่มีที่ให้เราระลึกถึงเขาสักนิดในโลก
ของเราก็พอ โลกที่เหงาๆ เศร้าๆแต่หอมหวนไปด้วยความ
ความสุขบนคมมีด
เราล็อกเขาคนนั้นอยู่ในโลกเหงาๆของเราได้
แล้วเราก็อยากสละเวลาวันละเล็กละน้อยไปคิดถึงเขา
คิดถึงทั้งที่รู้ว่า
อด อดเสพรสความหอมหวานจากความรู้สึกดีๆจากตัวเขา
แต่ก็..ไม่เป็นไรนะ เรายอม ยอมที่จะเหงา
ถ้า
ความเหงาที่ทรมานกักขังใจของเรา ทำให้เราพิศมัยอยาก
อยู่ในโรคเหงาสะอย่าง เหงาที่ต้องทนเจ็บช้ำระกำอยู่ในบ่อ
ความอ้างว้างเดียวดายที่หดหู่เศร้าสร้อยดีกว่า
เพราะ
อย่างน้อยเมื่อทุนอารมณ์ความหวังของเราต้องสลายลง
“กากความเหงา”ยังช่วยให้เราเหงาได้อย่างเป็นสุข

โลกไม่ได้โสภาจนน่ามองไปทุกจุด แต่บางคนก็ยอม
เป็นทาสของความทุกข์ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แม้หัวใจจะ
เต็มไปด้วยบาดแผลของความพ่ายแพ้
แต่
เป็นความพ่ายแพ้ที่ยินดี
แค่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาสักนิด
โลกเหงาของตัวเองก็มีค่าให้ดำรงต่อไป
เหงาที่ไม่ต้องการเพื่อน เหงาที่ไม่ต้องการบุคคลที่สาม
เหงาที่ไม่เคยยอมทอดทิ้ง คือเหงาของความรักฝ่ายเดียว
เป็นเหงาสีชมพูที่น้อยคนพบเข้าจะยอมตัดใจเลิกเหงา

♡ ● นั้นสินะโกหกเพื่ออะไร♩♪★


คนที่เคยมีกันผูกพันจริงใจ
คนที่เคยห่วงใยไม่เคยเหินห่าง
วันและคืนที่ดีกำลังจืดจางเพราะอะไร
วันนี้เธอต้องการจากไป

* ต้านทานสุดแรง ทำไป อยากให้เธอนั้นเห็นใจ
ขอร้องฟังฉันสักหน่อย สักครั้งได้ไหม

** เธออาจมีร้อยเหตุผลที่เธอจะไป
แต่ฉันมีเพียงเหตุผลเดียวจะให้เธออยู่

ฟังเสียงหัวใจของฉัน แล้วเธออาจจะรู้
เหตุผลเดียวมีอยู่ก็คือ รักเธอ

สองมืออ่อนและล้าจะดึงรั้งไว้
หัวใจแตกสลายจะวอนขอเธอ
ฆ่ากันเถอะคนดีแต่อย่าเดินหนีฉันไป
ขาดเธอสักคนฉันคงขาดใจ

จับมือก้าวไปพร้อมกัน


ไปด้วยกันไหม...
ตามทางของหัวใจที่เราค้นหา
ข้ามผ่านห้วงของเวลา
ดินแดนที่ใครๆปรารถณา..อยากจะเจอ

ไปด้วยกันนะ...
รับรองว่าจะไม่ทำให้เธอน้ำตาเอ่อ
แม้ฉันอาจจะไม่ได้ดีเลิศเลอ
แต่เชื่อใจได้เสมอ..จะไม่ทำให้เธอท้อใจ


จับมือก้าวไปพร้อมกัน
เราจะไม่หวั่นเรื่องไหน
ออกเดินทางกัน...ดินแดนที่เราอยากไป
ค้นหาความฝันที่ยิ่งใหญ่
เราจะสร้างตำนานที่ใครๆอิจฉาเรา

★* *คำสัญญาจากใจ *★


เธอจะเป็นคนสำคัญของชีวิต
เมื่อความใกล้ชิด..ใช่เพียงอารมณ์อ่อนไหว
จึงเป็นที่มา ของคำสัญญาจากใจ
จวบจนวันสุดท้ายบนทางไกล
...ฉันจะมีเธอในหัวใจ
...นิจนิรันดร์

เ ธ อ ยั ง มี ฝั น ...


เ ธ อ ยั ง มี ฝั น ...
บนนั้น ที่ฉันไม่อาจไขว่คว้า
เอื้อมไม่ถึง ที่ซึ่ง...ลิบๆตา
และฉัน...ผ่านมา...เพื่อเฝ้ามอง

. . . . . . . .

เธอยังซ่อนอะไร ไว้หลายอย่าง
ปล่อยให้คนข้างๆ เศร้าหมอง
สิทธิ์ของคนที่ได้แค่มอง
หากร่ำร้อง...ก็คงไม่ได้ยิน

เพราะความไม่เที่ยงแท้


อาจเป็นเวลาสั้นๆ
ในความผูกพัน ที่เราสร้าง
ก่อตัวเป็น สายใยบางๆ...
แต่มั่นคงท่ามกลาง...ความเปลี่ยนแปร

. . . . . . . . . . . . .

เกี่ยวก้อย ...ได้ไหม
หากต้องไกล ...เพราะความไม่เที่ยงแท้
หากรัก...ไม่มีกันและกันคอยดูแล
หรืออะไรก็แล้วแต่...ที่เป็นไป

วันอังคารที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2553

จะยอมสู้ทนเพื่อรอพบวันที่สดใส


ก็เคยฝันใฝ่และเคยมั่นใจในวันนี้
ว่าคงต้องดีต้องเป็นได้ดังที่ตั้งใจ
แต่คนทั้งคนที่เป็นความฝันของหัวใจ
กลับมาทิ้งกันไปต้องสูญสิ้นไปหมดทุกอย่าง
ปวดใจเหลือเกินแต่คงต้องทนข่มความทรมาน
ฉันจะต้องก้าวผ่านตราบฉันยังคงหายใจ
แม้ว่าจะต้องเสียความรักไป
แม้ว่าจะไม่เหลือใครสักคน
มันจะเจ็บจะช้ำกี่หนแต่คนคนนี้ไม่ท้อใจ
แม้ว่าในวันนี้มีน้ำตา
จะข่มมันให้ไหลอยู่ข้างใน
ความฝันนั้นจบไปแต่ยังเหลือตัวฉัน
ก็คงสักวันที่ลมฝนมันจะผ่านพ้น
จะยอมสู้ทนเพื่อรอพบวันที่สดใส
หากมีสักคนสักคนที่ทำให้กันด้วยหัวใจ
ถึงนานสักเท่าไหร่แต่ฉันก็ยังเฝ้ารอ

”*•.,,,.•ชีวิตในต่างแดน”*•.,,,.•


ชีวิตในต่างแดน น่าเบื่อ และไม่ได้สบายอย่างที่ใครๆคิด

มี...คนจนๆ..เท่านั้นที่อยากมา แสวงหาโชค

หนึ่งในนั้นก็มีฉันคนนี้ด้วยคนทางบ้านนึกว่า..เราสบาย..

ขอแต่เงินและเงิน จนคนทำงาน...ท้อ..ฉันอยาก

จะบอกใครต่อใครหรือเกินว่า...กูเหนื่อยนะโว๊ยยยยยยยย...

แต่ก็..ไม่มีคำพูดไดได ออกจากปากคนต่างแดนอย่างพวกเรา

บางเวลาเหงา..และ..อยากร้องให้หรือ..อาจจะร้องให้คนเดียวมาแล้วก็ได้

จะมีใครเข้าใจ..แต่และคนคิดว่า..ลูกหลาน..พ่อแม่..พี่น้อง

ที่มาต่างแดน...ต้องมีตังมีเงิน.ให้ตลอดเวลา..แต่เปล่าเลย

..ทุกคนลำบาก..มากถึงอาจจะมากสุดถ้าเป็นผู้หญิง

เค้าก็มองเป็น..โสเภณี..ทั้งๆที่บางคนอาจจะมาทำงานโรงงาน

หรือเรียน..แต่ดูเหมือน...สังคม..จะไม่เข้าใจ..ถ้า

เป็นผู้ชายเค้าเหล่านั้นอาจจะมากลำบาก

มากกว่าผู้หญิงมากมาย..บางคนต้องปีนตึกสู้งๆ..บางคนอาจจะทำงานโรงงาน

มองเหมือนสบายเช่นกัน..แต่ก็เปล่าเลย..

ทุกคนต้องทิ้งบ้านอยู่กับ....ความคิดถึง

บางคนทิ้งชีวิตไวในต่างแดนก็เยอะ..

อาจจะเป็นฉันคนต่อไปก็ได้ใครจะรู้

....เพลงนี้เราชอบมาและมากสุด...รักครั้งสุดท้าย..

ไม่มีสิ่งใดไม่คู่ควร....กับความรัก


ปล่อยหัวใจให้เป็นอิสระ
เมตตาต่อความรักของตนเอง
ให้โอกาสมันนำทางไปข้างหน้า.....สักครั้ง

บางที...ความรักที่ผ่านอุปสรรค
อย่างยากลำบากผ่านการเคี่ยวกรำยากเข็ญ
ผลลัพท์ของมันมัก หวานหอม สดชื่น........และยั่งยืน
มากกว่าธรรมดา

ไม่มีสิ่งใดไม่คู่ควร....กับความรัก
โดยเฉพาะ...หัวใจ

•*“”*•.,,สิ้นความรัก•*“”*•.,,


เวลาผ่านชาชิน....สิ้นความรัก

เหน็ดเหนื่อยพักหัวใจไม่ร้องขอ

กลัวเกินกว่าจะกล้าให้ใครรอ

ผูกพันก่อขอจบ...ด้วยคำลา


*•.,, ,,,.•*“”*•.รั ก ใ ค ร ไ ม่ เ ป็ น.•*“”*•.,,

ภาพในความทรงจำ


ยิ้มเศร้าๆ ปลอบใจตัวเอง
เราจะเข้มแข็งได้อีกนานไหม...ไม่รู้...ตอบตัวเองไม่ได้
เพียงแค่ตอนนี้...กลั้นเก็บไว้ ไม่อยากให้...มีน้ำตา

เพราะเมื่อสองตาเต็มไปด้วยน้ำ
ภาพที่เรามองเห็น จะพร่าเลือน
อย่างน้อยก็ยังหวัง ว่าจะได้เห็นภาพในความทรงจำ
....อีกสักครา....

ไม่ต้องแกล้งทำเป็น " ไม่เหงา "


บางครั้งนะ " ความเหงา " ก็ไม่ได้เลวร้ายหรอก
ไม่ต้องแก้ ... ไม่ต้องลืม .... ไม่ต้องแกล้งทำเป็น " ไม่เหงา "
เพราะถ้าเราเป็น " เพื่อน " กับ " ความเหงา " ได้เมื่อไหร่ล่ะก้อ
เทอ จะรู้ว่า " ความเหงา " เนี่ย .... มันก็มีความหมายเหมือนกัน
" ความเหงา " ไม่เลวร้ายเสมอไปหรอกค่ะ
แต่ " ตามรู้ " ว่าตอนนี้ " กำลัง " เหงา ................. แล้ว





~*~ใกล้แล้วสินะ~*~


จากวันนี้นับไปอีก31วันก้อ เป็นวันเกิดคนสำหรับ

วันเกิดพี่วิน พี่เราเอง วันเกิดพี่วินทั้งที..ไอ้ลา

ไม่มีอะไรให้พี่เลยเน๊อะ..นอกจากความจริงใจ

ที่ไม่มีตัวตน..แต่ก็นะการเวลาพี่มันดูได้จนชั่วชีวิตคน

นั้นหละ...เค้าชอบในนี้นะ เพราะมันคือตัวตนของเค้า

คนเดียว..และเพียงผู้เดียว เค้าไม่อยากให้พี่บอกใครว่าเค้าอยู่ในนี้

(คนในบ้าน)เค้าไม่อยากเจอเค้าเบื่อปัญหา ที่ทุกคนเอาตัวรอดไม่ได้

นอกจาก..อุ้ย..เค้าก็มองไม่เห็นใคร เค้าภูมิใจในตัว..อุ้ย..มาก

..อุ้ย..เคยบอกกะเค้าว่าพี่ไม่รัก..เค้าอยากจะบอกว่าไม่จริงเลย

เค้ารักทุกคน...แต่ทำไมหละ..ความรัก..
จำเป็นต้องบอกออกไปด้วยหรือ

เค้าเป็นคนไม่ชอบพูดนี้..แล้วเค้าผิดอะไร...

เหมือนฉันและเธอยังผูกพัน


"สบายดีไหม...ที่รัก?
ช่วงนี้ฝนตกหนัก ..ระวังป่วยไข้
ความรักล่ะ...เป็นอย่างไร?
ยังคงห่วงใย ทุกเวลา"

นานๆจะโทรหาสักครั้ง
..กลัวคนใกล้ตัวเขาแอบฟัง แล้วจะว่า
เรื่องเล็กๆ อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา
เพราะไม่เข้าใจว่า..ฉันเป็นอะไรกับเธอ

คิดถึงอยู่ในทุกค่ำคืน
แม้เธออยู่กับใครอื่น...ยังห่วงเสมอ
ในฝัน ภาพที่เรายังรักกัน..แม้พร่าเบลอ
แต่ฉันดีใจที่ได้เจอ...เหมือนฉันและเธอยังผูกพัน

ทุกครั้งเมื่อหลับตา


จะมีบ้างไหมใครคนดีที่รักจริง
ไม่ทอดทิ้งไม่หลอกลวงชวนให้ฝัน
ไม่ทิ้งฉันให้จมอยู่กับน้ำตาเหมือนทุกวัน
ใจของฉันจะฝันถึงใครคนนั้น...
ทุกครั้งเมื่อหลับตา

รอยร้าวในใจ


ความรักเหมือนกระจกบางใส
บอบบางจนน่าหวั่นใจ...ก็เท่านั้น
รับรู้การมีอยู่ของกันและกัน
เธอเลือกที่จะเชื่อมั่น...หรือหวั่นใจ



ห่างไกลหลายองศา
สักวันนึง ยังอาจมาชิดใกล้
แค่กระจกบางๆขวางกั้น หวั่นอะไร
ถ้าเรามีสายใย ที่เชื่อมกัน


ไม่จำเป็นต้องคาดหวังสิ่งใด
ให้ทุกอย่างเป็นไป...ตามแต่ใจเท่านั้น
รักษา ตัวเองดีๆนะ คนสำคัญ
เราจะก้าวไปด้วยกัน...ดีกว่า

ถูกขวางกั้นด้วย...รอยร้าวในใจ

ฉั น มี อ ะ ไ ร จ ะ บ อ ก เ ธ อ


ฉั น มี อ ะ ไ ร จ ะ บ อ ก เ ธ อ
มันอาจฟังดูเพ้อเจ้อ ไร้ค่า
พูดอยู่ทุกวัน จนคนฟังเอือมระอา
"ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ฉันเรื่อยมา"
"ฝั น ดี น ะ .... ยั ง คิ ด ถึ ง เ ห มื อ น เ ดิ ม "

ฉันมีสิทธิ์ห่วงเธอไหม


ฉันมีสิทธิ์ห่วงเธอไหม
ในค่ำคืนที่เราต่างมองไม่เห็นใครอย่างนี้
มีแต่กำลังใจ ในสายลมที่หวังดี
ส่งไปแล้วจากที่นี่....ที่หัวใจ

ฉันไม่ใช่นางฟ้าที่สามารถดลบันดาล
เป็นเพียงคนที่อาจหาญ...ทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่
รักในสิ่งที่ทำ และจะทำด้วยความตั้งใจ
เพียงพอไหม...
รอยอาทรที่ให้..ที่แสนธรรมดา

จะอยู่ใกล้ - ใกล้..สัญญา


จะอยู่ใกล้ - ใกล้..สัญญา
จนกว่า เธอมีใคร..ในฝัน
จะเคียงข้างจนรุ่งอรุณ แห่งตะวัน
อย่ากลัวยามหลับฝัน..

ฉันจะ" ไ ม่ ห า ย ไ ป ~ แ น่ น อ น "

วันจันทร์ที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2553

ก็อยากบอกกับเธอ ว่า..ฝั น ดี


อาจแค่ทายทักในวันนี้
แต่ก็เริ่มจากความรุ้สึกดีๆให้เสมอ
เพียงแค่พูดคุย..ยังไม่ได้พบเจอ
แต่ก็อยากบอกกับเธอ ว่า..ฝั น ดี

อาจทำได้แค่ห่วงใย
ไม่ได้เข้าไปใกล้ .. มากกว่านี้
ทำได้เพียง ส่งความปราถนาดี
แต่ก็อยากให้เธอเก็บมิตรภาพนี้ ..ไว้นาน~นาน

แน่ใจแล้วเหรอ...


...แน่ใจแล้วเหรอ ....
ฉันอาจไม่ใช่คนที่เธอ ค้นหา
เพราะต้นรักที่ปลูกในแววตา
"อาจเป็นเพียงแค่เงามายา ...ในคืนหลอกลวง"

เหลียวซ้ายแลขวา...อิอิ


ถ้าหากเธอกำลังหา...คนรักจริงสักคน
แต่ไม่รู้ว่าจะสนใจฉันบ้างไหม
คนคนหนึ่ง...ที่ไม่ได้แตกต่างจากใคร-ใคร
แต่แอบเก็บหัวใจเอาไว้...เพื่อรักเธอ

มองเหลียวซ้ายแลขวา...ไม่เห็นใคร
ลองมองดูใหม่...คนที่อยู่ตรงหน้าเขาพร่ำเพ้อ
ดอกไม้ที่แห้งเหี่ยวโรยรา..จะสรรหาให้เธอ
ความรักของฉันล่นเอ่อ...แทบขาดใจ

หัวใจสองเรา...ใกล้จะขาดแล้วทั้งคู่
ต่างรอความรักจากกันอยู่...มาเติมให้
เธอและฉันช่วยกันหล่อเลี้ยงชีวิตและลมหายใจ
ลองมารักกันดูไหม...เชื่อเถอะว่าอะไร ๆ ต้องสวยงาม

*+*- ลมหายใจของคืนวัน ที่มีค่า*+*-



บ า ง ที . . . .
ค ว า ม รั ก เ ป รี ย บ เ ห มื อ น อ า ก า ศ
คนเราจึงขาด รักไม่ได้
แต่ถึงจะงดงามกว่าสิ่งใด
ขณะเดียวกันก็ต้องเตรียมใจ ...รับการจากลา

ค ว า ม รั ก ที่ ฉั น มี ใ ห้ เ ธ อ ก็ เ ห มื อ น กั น
มันคือลมหายใจของคืนวัน...ที่มีค่า
ถึงแม้ความรัก จะนำไปสู่ความเจ็บร้าวทรมา
ฉันก็ยังยืนยันว่ามัน ... ยังดีกว่า ไม่เคยรักใคร


~♥ ~ตัวตนของฉัน~♥ ~


ตัวตนของฉัน
มีความสุขไปวันๆบนโลกกว้าง
อาจพบเจอเรื่องร้ายๆตามรายทาง
แต่ก็จ้องมองความอ้างว้าง... อย่างเข้าใจ

ก็อย่างนี้แหละตัวฉัน
ไม่เคยคิดฝันยิ่งใหญ่
มีความสุขกับสิ่งที่เราพอใจ
ถึ ง แ ม้ จ ะ ห นั ก หั ว ใ ค ร ก็ ช่ า ง มั น

"ความรักตัวดี"


"ความรักตัวดี"
เจ้าเดินทางหลีกหนี ไปอยู่ที่ไหน
หรือนานวัน
เจ้ายิ่งโคจรห่างฉัน ไปแสนไกล
อย่างนี้แล้วเมื่อไหร่
"ความรักในเสี้ยวใจ จะถูกเติมเต็ม"

!!..ความกังวล..!!


ที่รัก
มีความจริงมากมายนัก อยากจะเอ่ย
ภายใต้ความเย็นชาที่เธอคุ้นเคย
แค่แสร้งทำว่าละเลย เหมือนไม่ใส่ใจ

ที่รัก
จริงๆแล้ว ปากมันหนัก เธอรู้ไหม
แค่จะบอกคำว่า "รัก" ออกไป
เหมือนง่ายๆ แต่กลับบ้าใบ้ ตลอดมา

ที่รัก
ความกังวลมากมายนัก ที่เธอถามหา
แล้ววันนี้ วันที่ฉันรอคอย ตลอดมา
ในที่สุดก็ได้รู้ว่า......
เราไม่ได้ ไม่รักกัน

ความผูกพันบางๆ ระหว่างคนไกล


ไม่รู้ ทำไมความคิดถึง
เดินทางไปที่แห่งหนึ่ง อันไกลโพ้น
นั่นคือความรู้สึก ที่มีให้ใครอีกคน
ทั้งที่รู้ว่าตกหล่น อยู่ปลายทาง
.........
เจ็บ ~ ยิ่งกว่าเก่า
ทั้งเหงา ทั้งอ้างว้าง
นานแล้ว ที่ความห่วงใย ยังไม่จาง
กลายเป็นความผูกพันบางๆ ระหว่างคนไกล

.........
อยากฝันด้วยกัน อย่างเมื่อก่อน
ไม่อยากปิดตานอน ทั้งที่ร้องไห้
ในฝันของเธอ วันที่ห่างใจ
คิดถึงฉันบ้างไหม อยากรู้จริงๆ


วันเวลาที่หยุดรอ..ไม่เคยช่วยให้ลืมเธอได้


จะหยุดทุกสิ่งไว้ตรงนี้
จนกว่า ความทรงจำที่มี จะสูญสิ้น
จนกว่า น้ำตาจะหยุดริน
จนกว่า ชีวิตจะโบยบิน สิ้นลมหายใจ

ในเมื่อ ไร้หนทาง ร้องขอ
วันเวลาที่หยุดรอ...ไม่เคยช่วยให้ลืมเธอได้
ก็ไม่จำเป็น...จะหลบเร้น ต่อไป
คงต้องยอมรับกับหัวใจ...ทั้งน้ำตา



เธอยังคง เป็นคนสำคัญในชีวิต
อยู่ในฝัน ที่ยังพอใช้สิทธิ์ จะร่ำหา
ในความผูกพัน ที่ยังคงมั่น ตลอดมา
อยู่ในความทรงจำล้ำค่า... จนไม่กล้าลบลืม...


..ให้lnolพื่ouไหม่..


ระหว่างเราค่อย - ค่อยรู้จัก
เรียนรู้กันไปสักพัก ไม่ต้องรีบร้อน
ทุกคน แตกต่างกัน..แน่นอน
แต่ก็มีความอาทร... ที่เหมือนกัน

...เธออาจกำลังตื่น...
แต่เหนือสิ่งอื่น ฉันอาจกำลังฝัน
เธออาจจะชอบกลางวัน
แต่สำหรับฉัน อาจชอบกลางคืน


ถึงเราจะแตกต่าง
แต่กลับไม่อ้างว้าง เหมือนคนอื่น
เพราะเรารู้จัก...ความกลมกลืน
ใช้ความแตกต่างเต็มตื้น ... ส่วนที่หายไป


เหมือนเราคือกันและกัน
ไม่ต้องอธิบายให้มัน ดูยิ่งใหญ่
เมื่อความทรงจำภายในลมหายใจ
ไม่มีคำใด ...
ที่จะมีค่าเทียบเท่า ~ เ ธ อ

ทุกเวลาหายใจเพื่อใครกัน


วันที่เธอเดินจากไป
ไม่เคยมีวันไหนไม่คอยหา
นับวันเดือนปีที่ผ่านมา
รอฟ้ากำหนดให้เธอกลับมาพบกัน
แต่ก็สิ้นหวัง
แม้แต่เงาของเธอยังไม่เห็นหน้า
วี่แววสิ้นจนต้องกินแต่น้ำตา
ทุกเวลาหายใจเพื่อใครกัน

..!!ฝันเดิม!!..


ความคิดถึง ที่ไม่อาจเดินทางไปหา
มันสิ้นสุดอยู่แค่ปลายตา

ท่ามกลางความเหว่ว้า สับสน
การมีอยู่อย่างคนไกลๆ

ไม่เคยมีความหมายหรือ ตัวตน
ก็ยังดิ้นรน...ที่จะมีตัวตน ในฝันเดิม