วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

สายลมเหงา...


สายลมเหงา...
พัดเอาความปวดร้าวเข้ามาในวันนี้
มันเคยเป็นสายลมแห่งความรัก ความหวังดี
ที่ตอนนี้ไม่มีแม้สิ่งใด
ที่ยังเหลืออยู่
มีเพียงความหดหู่ ปวดร้าว และอ่อนไหว
เมื่อสายลมแห่งอดีตของใจ
ได้แต่พัดไปแล้วไม่กลับมา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น