”*•.,,,.• เพราะยังมีความรัก ”*•.,,,.•

เรามีเพื่อนไม่มากนัก..เพราะไม่มี

ความจำเป็นต้องมีเพื่อนมากๆ จนเกินไป

จึงอดคิดถึงไม่ได้ ในบางวันที่อยู่คนเดียว..
การได้อยู่คนเดียว นั้นก็มีข้อดี ทำให้ตัวเราได้ครุ่นคิด

ความเป็นไปของตัวเองที่ผ่านมา

ทำความเข้าใจกับความผิดพลาดกับเรื่องราว

หรือที่ถูกต้องของเรานั้น มันได้สร้างความไม่พึงใจ

ให้กับใครบ้างหรือเปล่า...ผลก็คือ ก็พบ..ก็มี....

ในสิ่งที่ได้กล่าวข้างต้น
เพื่อนที่เราคบหา ถือว่ามีอิทธิพลต่อตัวเรา

มากเหลือเกิน ถึงแม้เราจะฉายเดี่ยวได้ด้วยตัวเอง

แต่ในบางเรื่องเราต้องพึ่งพาเพื่อน

และบางเรื่องเพื่อนก็พึ่งพาเรา
เราจะระมัดระวังกับการปฏิบัติต่อเพื่อนมากที่สุด

ไม่พูดพร่อยๆ กับเพื่อน แต่ถึงกระนั้น...ในบางครั้ง

เราก็เสียเพื่อนโดยที่ไม่ทราบเหตุผลใดๆ

จากเพื่อนบางคนเลย... วันนี้จึงทำให้เราต้องครุ่นคิด

อีกครั้งหนึ่ง และสรุปได้ว่า..... ไม่เป็นไร..เราอยู่คนเดียวได้ตอนนี้..
ถึงวันนี้เพื่อนไม่มา..ไม่มี ก็ตามที เพื่อนบางคนเราได้

ใช้สิทธิ์ของเรา.ทักและท้วงแล้ว กับสิ่งที่เขาได้เลือกปฏิบัติ

และเมื่อเพื่อนยังยืนยัน...ด้วยความมั่นคง

ในความคิด..เช่นเดิม..ไม่ขอเปลี่ยนแปลง
นั่นจึงต้องเป็นหน้าที่ของเพื่อนอย่างเราที่เป็น

ผู้สรุปในขั้นสุดท้าย....ก็คือ การเคารพในความคิดของเพื่อน
"เคารพในความคิด" เมื่อเราได้ทักท้วงแล้ว...ด้วยไมตรี ...ก็เท่านั้น