วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

การอยู่...เพื่อ "รอ"


รู้บางไหม...
ยากแค่ไหน ที่เป็นอยู่
ท้อ...น่าดู
การอยู่...เพื่อ "รอ"


ไม่รู้เลย
ว่าวันที่เอ่ยขอ
ว่าวันที่เฝ้ารอ
จะมีไหมหนอ...ความจริง



ร้องไห้จนเหนื่อย
เรื่อยเปื่อย เอื่อยนิ่ง
รอ...จนไม่ไหวติง
เหนื่อยจริงๆ...เหนื่อยใจ



แต่รอจนกว่า...
วันที่เปลือกตา จะหลับใหล
ปิดให้สนิท...ทั้งใจ
และไม่ลืมตื่นอีกต่อไป....
.........จ ะ เ ลิ ก ร า


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น