รู้บางไหม...
ยากแค่ไหน ที่เป็นอยู่
ท้อ...น่าดู
การอยู่...เพื่อ "รอ"
ไม่รู้เลย
ว่าวันที่เอ่ยขอ
ว่าวันที่เฝ้ารอ
จะมีไหมหนอ...ความจริง
ร้องไห้จนเหนื่อย
เรื่อยเปื่อย เอื่อยนิ่ง
รอ...จนไม่ไหวติง
เหนื่อยจริงๆ...เหนื่อยใจ
ยากแค่ไหน ที่เป็นอยู่
ท้อ...น่าดู
การอยู่...เพื่อ "รอ"
ไม่รู้เลย
ว่าวันที่เอ่ยขอ
ว่าวันที่เฝ้ารอ
จะมีไหมหนอ...ความจริง
ร้องไห้จนเหนื่อย
เรื่อยเปื่อย เอื่อยนิ่ง
รอ...จนไม่ไหวติง
เหนื่อยจริงๆ...เหนื่อยใจ
แต่รอจนกว่า...
วันที่เปลือกตา จะหลับใหล
ปิดให้สนิท...ทั้งใจ
และไม่ลืมตื่นอีกต่อไป....
.........จ ะ เ ลิ ก ร า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น