วันเสาร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ที่เคยสัญญากัน


เพราะคำว่าเหตุผล....
ถึงต้องทุกข์ทนและกลายเป็นคนขี้เหงาอยู่แบบนี้
ทุ่มให้เขาไปหมดทั้งใจ...สุดท้ายก็ไม่มีอะไรดี
ได้แต่ปวดร้าวอยู่ตรงนี้...กับทรงจำ
ที่ดี-ดีเอาไว้หลอกตัวเองไปวัน-วัน

ขอแค่ได้รักคนคนนี้
แม้หัวใจจะอ่อนล้าเต็มทีก็จะไม่ไหวหวั่น
ยังรออยู่ตรงนี้แหละ..แม้ว่าไม่รู้จะต้องรออีกกี่คืนกี่วัน
แต่ก็ยังขอยืนยันคำนั้น...ที่เคยสัญญากันว่าจะรอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น