วันจันทร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ครั้งหนึ่งในชีวิต


ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันในเวลาสั้นๆ
ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่เดินจูงมือไปด้วยกันทั้งๆที่หนาวซะเหลือเกิน
ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่มีเพื่อนฝูงและคนรอบข้างที่อบอุ่นและรู้เห็นว่าเราเป็นอะไรกัน
และครั้งหนึ่งในชีวิตอีกเหมือนกันที่รู้ว่าตัวเองอาจจะไม่เหลือใคร
จะถามว่ามีความสุขไหมกับครั้งหนึ่งในชีวืต
ก็น๊ะแม้นเวลาอันสั้นๆก็ตามคงยากที่จะลืมได้
การที่ลืมอะไรไม่ได้ไม่ใช่ลืมไม่ลงแต่อยากจะจดจำ
สิ่งดีดีเอาไว้เพื่อสักวันหนึ่งเราจะได้นึกถึง
ตลอดเวลาที่อยู่ในเกาหลีมีความสุขนะ
และมีความประทับใจคนรอบข้างและการต้อนรับอย่างดี
ครั้งหนึ่งในชีวิตไง อาจจะไม่มีแบบนี้ในครั้งต่อไปแล้วก็ได้ใครจะรู้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น