ร อ ฉั น ด้ ว ย ที่ รั ก

แด่...คนไกลที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน

เ พ ร า ะ ฉั น มี เ ธ อ
เรามีกันเสมอไม่ว่าวันไหนไหน
แม้วันนี้กายเราห่างไกล
แต่ดวงใจฉันให้เธอคนเดียว

ห น ท า ง ม า ก อุ ป ส ร ร ค
ทุกข์หนาหนักทำใจเปล่าเปลี่ยว
ตรวนแห่งทุกข์อาจบิดรัดเป็นเกลียว
ขอเพียงเธอผู้เดียวช่วยเยียวยา

ร อ ฉั น ด้ ว ย ที่ รั ก
ไม่นานนักฉันจะไปหา
รับดวงใจมาใส่ร่างอีกครา
หวังไว้วันหน้า . . . วั น ที่ เ ร า ไ ด้ พ บ กั น