มีอ้ายอยู่สู่วัน

ได้นั่งซอมนั่งส่อ ขอถามใจเจ้าของเบิ่ง

ว่าเหมิดเทิงหัวใจนี้ คือมีอ้ายอยู่สู่วัน
แค่คิดฝันกะหวนยิ้ม พิมพ์คำฮักปักหัวใจ

เหลียวไปไสกะคือเธอ ลักละเมอคึดนำอ้าย
กินข้าวงายหล่ะบ้อพี่ เป็นสุขดียุหรือบ่

คิดเห็นไผแน่บ่น้อ เทียวถามซ่อแต่เจ้าของ
หัวใจจองเอาอ้ายไว้ ไปทางได๋กะคือห่วง

ยานว่าป่วงถ้ายิ้มให้ คนของหัวใจ เป็นอ้ายได้บ่