วันเสาร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2554

ยามที่เธออ่อนล้า..


ยามที่เธออ่อนล้า..
รับรู้ได้ จากแววตา ที่หวั่นไหว
ไม่มีใคร คอยเคียงข้างช่วยปลอบใจ
ขอเป็นฉันได้ไหม...ดูแลเธอ
จะคอยเป็น กำลังใจ อยู่ข้างหลัง
รับรู้และรับฟัง เรื่องราวของเธอเสมอ
ความห่างไกล..ก็ไม่อาจกางกั้นความผูกพัน ที่ให้เธอ
ขอเพียงรู้ไว้เสมอ กำลังใจจากฉัน มีให้เธอ...ทุกนาที

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น