วันเสาร์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2554

. .ช่ า ง เ ถ อ ะ เ ก ล อ . .


ทำ ไ ด้ เ พี ย ง แ อ บ ม อ ง จ า ก มุ ม ห นึ่ ง
ที่ไม่ซึ้งเหมือนที่เธอใกล้เคียงเขา
รู้แก้ใจว่าไม่เคยมีเรา
มีเพียงเขาและเธอที่คู่ควร


เพราะฉะนั้นสงวนคำไว้เพียงนี้
ลงกุญแจใส่ใจที่คอยคิดหวน
รักนะ... รัก ...รักเกินที่ควร
หัวใจรวนส่งเสียงแผ่วเรียกหาเธอ


คิ ด ถึ ง น ะ แม้เจอหน้ากันทุกวัน
ยังคงฝันถึงเธออยู่เสมอ
อิ จ ฉ า น ะ ยามที่เขาอยู่ใกล้เธอ
. . .ช่ า ง เ ถ อ ะ เ ก ล อ . . . อย่างไรเธอคงไม่ฟัง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น