คันมื้อได๋ได้เห็นหน้า

คันมื้อได๋ได้เห็นหน้า ได้เว้าจากะพออยู่
ความหดหู่อิดอ่อนล้า ดูเหมือนว่าได้ผ่อนคลาย
เป็นแฮงหลายขึ้นสุมื้อ คือความคิดที่ติดตาม
คิดเห็นหน้าอยู่ซุยาม คอยเทียวถามอยู่บ่แล้ว ฮ้องแหง่วๆว่าคิดถึง
อยากมีคำลึกซึ้ง ที่ตรึงใจฝากไปส่ง
แนวคนดงด้นป่าไม้ อยากอายเว้ากล่าวบ่เป็น
นับแต่เห็นหน้าเจ้า ใจเหงาๆหากสดชื่น
บ่อาจฝืนใจน้อยๆ ไปหลอยเว้าว่า "รักเธอ"
เหมือนว่าเจอคนที่ใช่ ผู้อยู่ในจินตนาการ
คนที่รอคอยมานาน คนในฝันคิดว่าใช่ ผัดสายแล้วมื้อพบกัน
สานสัมพันธ์คงบ่ได้ หลูโตนใจเจ้าของคัก
ซ่างมาพ้อคนตาฮัก แต่หากรักเพิ่นบ่ได้ เหลือใจฮ้าย...วาสนา..