เพียงพอแล้วคนดี...วันนี้ไม่ขอพยายาม
จะไม่เคยเอ่ยคำถามว่า ..ยังรักกันไหม..?
หนามแหลมที่แทงอก มันปกคลุมสุมหัวใจ
เหมือนหนังรักอันหม่นไหม้..เรียกน้ำตาได้ท่วมจอ
ฉากจบในวันนี้...คือฉันที่บาดเจ็บ
แม้กอบเก็บ ทุกคกหวานมากราบกรานร้องขอ
ความแร้งน้ำใจ..เทอยื่นให้ฉันอย่างเพียงพอ
ฉันสั่นกลัวและท้อแท้..จนต้องขอหลีกทาง
เขามาที่หลัง..แต่เรียกคะแนนความสงสารได้มากกว่า
ฉันสะอื้น...นองน้ำตา...บนหนทางอันอ้างว้าง
สัญญารักที่ร่วมสร้าง..เทอถากถางจนเกลี่้ยงใจ
กระจ่างชัด..ซาบซึ้งมากกับสิ่งที่เห็น
เทอทำเหมือนฉันเป็นของเล่น...จะเก็บจะทิ้งก็ย่อมได้
เศษขยะยังมีค่า..แต่ที่ไร้ราคา...คือหัวใจ
ที่สูญสลายหายไป...คือรักที่เธอให้ฉันไม่ได้แม้คำเดียว
จะไม่เคยเอ่ยคำถามว่า ..ยังรักกันไหม..?
หนามแหลมที่แทงอก มันปกคลุมสุมหัวใจ
เหมือนหนังรักอันหม่นไหม้..เรียกน้ำตาได้ท่วมจอ
ฉากจบในวันนี้...คือฉันที่บาดเจ็บ
แม้กอบเก็บ ทุกคกหวานมากราบกรานร้องขอ
ความแร้งน้ำใจ..เทอยื่นให้ฉันอย่างเพียงพอ
ฉันสั่นกลัวและท้อแท้..จนต้องขอหลีกทาง
เขามาที่หลัง..แต่เรียกคะแนนความสงสารได้มากกว่า
ฉันสะอื้น...นองน้ำตา...บนหนทางอันอ้างว้าง
สัญญารักที่ร่วมสร้าง..เทอถากถางจนเกลี่้ยงใจ
กระจ่างชัด..ซาบซึ้งมากกับสิ่งที่เห็น
เทอทำเหมือนฉันเป็นของเล่น...จะเก็บจะทิ้งก็ย่อมได้
เศษขยะยังมีค่า..แต่ที่ไร้ราคา...คือหัวใจ
ที่สูญสลายหายไป...คือรักที่เธอให้ฉันไม่ได้แม้คำเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น