วันจันทร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2554

อย่ารอ . . . จะดีกว่า



ชีวิต . . . จำเป็น ต้องรอคอยใครสักคนให้ได้
หากว่าเป็นใครสักคน . . . ที่มีค่าแก่การรอคอย
. . . แต่หากรอคอยแล้ว มีแต่ทำให้คุณเจ็บ และเจ็บ
ก็สู้อย่ารอ . . . จะดีกว่า . . .
"มาตรวัดความรักไม่ได้วัดกันตรงที่...ใครรักก่อน หรือ รักทีหลัง"
คนที่รักมานาน . . . อาจไม่ได้รักมากกว่า
และ . . . คนที่รักทีหลัง . . . อาจไม่ได้รักน้อยกว่า
เพราะความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับระยะเวลาเพียงอย่างเดียว

คนที่มาก่อน" รั ก ก่ อ น "

วันคืนที่ผ่านมามากมายอาจไม่มีค่าไม่มีความหมายเลย
ถ้าหากเพียงแค่ต้องรักไปวัน ๆ . . .
หรือรักไปเหมือนกับทุก ๆ วันที่เคยรัก
รักอย่างเป็นหน้าที่ . . . หรือรักเพราะเคยรัก . .
.
ในขณะเดียวกัน . . .

กับวันคืนเพียงไม่กี่วันของคนที่มาทีหลัง . . .
รักอาจมีค่ามากเหลือเกิน
ความรัก จึงไม่ได้สำคัญที่ว่ารักกันมานานแล้ว
หากแต่ความรักสำคัญตรงที่
เราใช้ทุกวันให้มีค่าให้เต็มไปด้วยความหมายแห่งรัก

รักแล้ว . . . ทำสิ่งดีๆ ให้กันด้วยความเต็มใจ และกระตือรือร้น
นั่นแหละจึงจะเรียกว่าความสำคัญของ ? รั ก ?
ใครรักมาก หรือ รักน้อยจึงไม่ได้วัดกันที่ระยะเวลา
และไม่อาจเชื่อมั่นในคนที่มาก่อน . . .
หรือ ไม่อาจดูถูกคนที่มาทีหลังว่าเขาไม่มีความสำคัญ


ความจริงแล้วคนที่มาที่หลังอาจสำคัญมากกว่าคนมาก่อนก็ได้...



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น