วันพฤหัสบดีที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2554

“ผลตอบแทนของคนที่จริงใจ


ขอบคุณสำหรับคำอยุติธรรรมที่มอบให้มา…ที่ทำให้เรารู้ว่าโลกนี้มันไม่ยุติธรรม
ขอบคุณสำหรับคราบน้ำตาที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าการร้องไห้เป็นเช่นไร
ขอบคุณสำหรับความเสียใจที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าสิ่งที่หวังอาจจะไม่ได้เสมอไป
ขอบคุณสำหรับความผิดหวังที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าเราควรเผื่อใจไว้แค่ไหนและเพื่ออะไร
ขอบคุณสำหรับความทรมานที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าหัวใจร้องไห้เป็นอย่างไร
ขอบคุณสำหรับความปวดร้าวที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าวันหนึ่งมีมากกว่า 24 ชั่วโมงเป็นเช่นไร
ขอบคุณสำหรับความเหงาใจที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าความอ้างว้าง เดียวดาย มีอยู่จริง
ขอบคุณสำหรับอดีตที่มอบให้มา....ที่ทำให้รู้ว่าอนาคตมีเพียงเงาใจของใคร
ขอบคุณสำหรับคำโกหกที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าอย่าเชื่อใจใครเกินใจตัวเอง
ขอบคุณสำหรับร่องรอยความทรงจำที่มอบให้มา…..ที่ทำให้รู้ว่าการคิดถึงใครนั้นเจ็บปวด
ขอบคุณสำหรับความเพ้อฝัน…ที่ทำให้รู้ว่าโลกของความเป็นจริงนั้นมันแสนไกล
ขอบคุณสำหรับคำไร้ค่าที่มอบให้มา...ที่ทำให้รู้ว่าเรามีค่าแค่ไหนในใจคุณ
ขอบคุณสำหรับความโง่เขลา....ที่ทำให้เรารู้ว่าวันข้างหน้าควรฉลาดได้อย่างไร
ขอบคุณสำหรับคำพูดมากมายจากใจ....ที่ทำให้รู้ว่าที่พูดมาไม่ได้ออกมาจากใจ
ขอบคุณสำหรับช่องว่างตรงกลาง….ที่ทำให้รู้ว่าคุณเหลือไว้เผื่อใคร

ขอบคุณสำหรับทางเลือกที่มอบให้มา....ที่ทำให้รู้ว่าทางแยกมีไว้มอบให้ใคร
ขอบคุณสำหรับตัวเลือกที่มอบให้มา...ที่ทำให้รู้ว่าคนที่ถูกเลือกกับไม่คิดจะเลือกคืออะไร
ขอบคุณสำหรับสิ่งสุดท้ายที่มอบให้มา…ที่ทำให้รู้ว่าใจหมดรักกับรักหมดใจคือเช่นไร
ขอบคุณสำหรับความจริงใจที่มอบให้มา....ที่ทำให้รู้ว่าใจจริงๆคุณคิดยังไง
อบคุณสำหรับแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่....ที่ทำให้รู้ว่าโลกของฉันกับคุณมันมีค่าเพียงไร
และขอบคุณสำหรับรักชั่วนิรันดร์…ที่ทำให้รู้ว่ารักแท้จริงมี.....เพียงในนิยาย

“ผลตอบแทนของคนที่จริงใจ บางครั้งมันก็เป็นเพียงเส้นด้าย..ในใจคุณ”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น