"ถ้าให้เลือกระหว่างการอยู่คนเดียวแล้วต้องเหงา
กับการมีความรัก...แล้วต้องอกหัก
คุณว่า...ฉันจะเลือกข้อไหน?"
[[[ `๏’❥ ^ ^`๏’ ]]]❥[[[ `๏’❥ ^ ^`๏’ ]]]❥
คำตอบของฉันเป็นอย่างนี้...
ถ้าการอยู่คนเดียว...
มันทำให้ฉันสามารถหัวเราะกับโลกได้โดยไม่รู้สึกว้าเหว่...
"ฉันจะเลือกข้อแรก"
ถ้าการอยู่คนเดียว...
แล้วทำให้ฉันมีความสุขเวลาเห็นใครเดินจับมือกันโดยที่
ฉันไม่รู้สึกว่าตัวเองรู้สึกขาดหาย...
"ฉันจะเลือกข้อแรก"
ถ้าการอยู่คนเดียว
ทำให้ชีวิตฉันเติมเต็มได้ทุกอย่างด้วยตัวเอง
"ฉันจะเลือกข้อแรก"
[[[ `๏’❥ ^ ^`๏’ ]]]❥[[[ `๏’❥ ^ ^`๏’ ]]]❥
แต่ภายใต้ข้อกำหนดดังกล่าว กลับไม่มีข้อไหนเลย
ที่ฉันจะทำได้อย่างนั้นจริงๆ
[[[ `๏’❥ ^ ^`๏’ ]]]❥[[[ `๏’❥ ^ ^`๏’ ]]]❥
ฉันจะหัวเราะกับโลกโดยที่ไม่รู้สึกว้าเหว่ได้อย่างไร
ในเมื่อฉันอยู่ตัวคนเดียว และไม่มีใครให้รัก
ฉันมองภาพคนอื่นจับมือกัน โดยไม่รู้สึกรู้สากับภาพที่เห็นไม่ได้หรอก
เพราะฉันไม่ใช่คนใจแข็งกับภาพโรแมนติกแบบนั้น
และที่สำคัญฉันไม่สามารถเติมเต็มทุกอย่างได้ด้วยตัวของฉันเอง
ไม่ว่าจะกับเรื่องใดก็ตาม
ยิ่งถ้าเป็นเรื่องความรักยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่เลย
ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเสกให้ตัวเองมีความสุขกับทุกวัน
ด้วยการรักเฉพาะตัวเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น