เศษใจในความทรงจำ

ความมั่นคงในความรักของคนสองคน
จะมีสิ่งไหนมายืนยันในความแน่นอนนั้นย่อมไม่มี
เหมือนดั่งการเดินทางของความรักที่เมื่อขึ้นทางด่วนไปแล้ว
นั้น ไม่ว่าจะดีหรือร้ายอย่างไร สุดท้ายก็ต้องโดนบังคับ
ให้ลงที่ ณ.ปลายทางที่เดียวกัน โดยไม่สามารถถอยหลังกลับได้
คงทำได้แค่เพียงวิ่งผ่านทุกความรู้สึกที่เข้า
มากระทบโดยไร้ซึ่งเงื่อนไขของเหตุผล
และทนรับกับความจริงที่ยากเกินทำใจจนสุดปลายฝัน
ทุกความผูกพันมีทุกความเจ็บซ่อนเร้นดั่งเงาที่เฝ้าย้ำเตือน
วันที่มีความสุขทุกๆอย่างดูดีไปหมด มีวันคืนมีจุดหมาย
แต่กาลเวลาก็ไม่ลืมที่จะนำความทุกข์มาคอยย้ำเตือนคุณ
ว่ายังมีตัวตนอยู่เช่นเดียวกับความสุขในบางครั้งความผูกพันในรัก
ของคนสองคน อาจไม่เท่ากันในรักนั้นๆ
คนหนึ่งคิดฝากหัวใจทั้งชีวิตไว้บนเส้นด้ายในหัวใจ
ของอีกคนหนึ่ง แต่กับอีกคนกับผูกพันไปกับวันคืนที่ไม่มีที่สิ้นสุดในหัวใจ
ทว่าคนที่ฝากคงเป็นได้แค่อีกคนที่มาเกี่ยวข้องในหัวใจของใครคนหนึ่ง
และในบางทีความรักความผูกพันก็พาคุณมาไกลเกิน
ที่ความจริงจะตามมาบอกทัน อาจจะเป็นดั่งคำขอของคนรอความเหงา
ใต้ความรับผิดชอบของอีกคน เพราะคิดว่าเจอคนที่ใช่แล้วจึงหยุด
ตามหาหัวใจและฝากทุกอย่างไว้ที่ใครคนหนึ่ง
ในบางครั้งก็ขาดทุนทั้งต้นทั้งดอก ก่อนมาฝากหัวใจยังมีความรัก
ที่เปี่ยมล้นหัวใจ แต่พอถอนใจกลับไปอาจจะเหลือแค่เพียงเศษใจในความทรงจำ
ตารางความสมดุลย์ของความรักไม่สมดุลย์กันเลยสักนิด
เหมือนดั่งนาฬิกาทรายที่ถ้าอีกฝ่ายกำลังจะเต็ม
แต่อีกฝั่งกับแทบไม่เหลืออะไรไว้ให้เลยนอกจากความทรงจำ
แห่งการรอคอย ตราชั่งความจริงใจก็ไม่สามารถวัดค่าของใครคนหนึ่งได้
กี่ใจที่ซ่อนในหัวใจ กี่ใจที่ปกปิดในความรู้สึก และอีกกี่วันเดือนปี
ที่ให้คนลืมรู้ค่าของคนที่รอ คงมีเพียงตำแหน่งที่รอ
และที่เห็นในความรู้สึกที่เริ่มชัดเจนของความเลือนลาง