เพื่อน คือ คนแรกที่ทำให้เรารู้จักผู้อื่น ….เพื่อน…...คือคนแปลกหน้าคนแรก...ที่ทำให้เรารู้จักความรัก นอกเหนือจากคนในครอบครัว…..ที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด ….เพื่อน…..โผล่หัวมาตอนโต...เป็นใครไม่รู้...แล้วจู่ๆ วันหนึ่งเราก็รักมันได้ ฉันมองความรักเพื่อน..เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง แต่ต้องเป็น…เพื่อนแท้….ด้วยนะ….เพื่อน….จะรักกันแบบพอดีๆไม่หวงไม่หึงไม่ต้องการอะไรตอบแทนเรารักกันสบายๆ มีปัญหาปรึกษากัน.มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกันมีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างก็มีโลกเป็นของตัวเอง เธอมีแฟนฉันไม่ว่า…..เธอสนุกของเธอไปเราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน ไม่ต้องมาเจอกัน…...ก็ยังห่วงกัน…...ยังคิดถึงกันถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอ ถ้ามั่นใจว่าเจอ…เพื่อนแท้…แล้วเชื่อเถอะว่า…..ไม่ว่าเราจะห่างกันอย่างไรเราจะคิดถึงกัน และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน…..เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่…..ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้... มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข คนบางคนบอกว่า.คุยกับ….เพื่อน…ได้ทุกเรื่องแต่คุยกับแฟนกับพ่อแม่ได้บางเรื่อง นี่แหละ…...ที่มันเป็นความรักที่ประหลาดแต่งดงาม มันมีความเข้าใจ….. ไว้ใจ …...เชื่อใจ…..ในจุดสมดุล ของเพื่อนๆทุกคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น