ปล่อยให้สายลมพัดผ่าน .. . เป็นตัวแทนของความห่วงหา
ใต้หลังคาโลกเงียบเหงา ~ ฉันยืนอยู่ใต้เงาของแสงจันทรา
บอกรักคุณผ่านฟากฟ้า . .. แม้สายไป
ตั้งแต่ก้าวขาจากกัน
ไม่เคยมีสักวัน . .. ที่คิดถึงคุณแล้วไม่หวั่นไหว
ถึงแม้สิ่งสุดท้ายที่หลงเหลือคือคราบน้ำตาและความเสียใจ
ความรู้สึกดี ~ ดี ที่คุณเคยใกล้ . .. ก็ยังเติมใจฉันให้เต็ม~*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น