วันจันทร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2553

หนึ่งในความทรงจำนั้น


คนเรามีชีวิตอยู่...
เพื่อเรียนรู้ ในสิ่งต่าง - ต่าง
ใช้ชีวิตอย่างปล่อยวาง
แต่ก็คงมีบ้าง...วันเวลาที่เศร้าใจ



แต่หนึ่งในความทรงจำนั้น
ที่สุดแห่งความสำคัญ อันหวานไหว
คือ...การได้เรียนรู้จัก หั ว ใ จ
ถึงฉันจะสูญเสียมันไป...ในเวลาต่อมา


หัวใจเรียนรู้ความอบอุ่น
จากมือนุ่มละมุน ที่จับคว้า
สามารถสร้างรอยยิ้มและน้ำตา
จากสิ่งที่ผ่านมา...ทั้งร้าย - ดี


ฉันมเกิดมาเพื่อเป็นคนของคุณ
โลกใบเล็กที่หมุน ยังคงมีคุณติดค้าง
คุณเป็นอดีตที่แสนรัก...และเป็นรักที่ไม่มีวันจาง
เป็นรางวัล ณ ปลายเส้นทาง...........
............... "ความรักแผ่วบาง...ที่ไม่อาจลืม
"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น