เกินเอื้อมคว้า

คนดีของฉัน
แต่ละคืนวัน ฉันเหงา
ความเงียบ...ในมุมมืดของเงา
แม้ตั้งใจบอกเล่า เธอคงไม่รับรู้

. . . . . . . . .

ขอโทษ กับทุกเรื่องราว
ฉันเหน็บหนาว กับการมีชีวิตอยู่
น้ำตา ... พร่างพรู
อยากบอกให้เธอ รับรู้..... ฉันเสียใจ

. . . . . . . . .

ไม่มีอีกแล้ว.....แววตาคู่นั้น
แววตาที่เคยอาทรฉัน .... ยามหม่นไหม้
เกินเอื้อมคว้า.... ไม่รู้จะตามหา ที่ใด
อยากบอกว่า.....รัก...เธอ....รู้ไหม
..... ฉันรักเธอ.....