เลิกคิดอย่างคนรัก

เมื่อครั้งเป็นคนรักกัน
แน่นอนว่าเราต้องตั้งความหวัง

ในตัวเขาไว้มากมาย
แถมบางอย่างอาจสูงเลิศเลอเสียด้วยซ้ำไป

แต่เมื่อไม่ได้เป็นคนรักกันแล้ว
เราก็ไม่ได้ไปคาดหวังให้เขาเป็น

อย่าง โน้นอย่างนี้ตามที่เราต้องการอีกต่อไป
จึงน่าจะปรับเปลี่ยนมาเป็นเพื่อน กันได้ไม่ยาก

ไม่ว่าเขาจะมาสาย
ปล่อยให้เรารอจนก้นชา

หรือทำตัวเปิ่นเฉิ่มอย่างไรก็ตาม
เราก็ไม่ได้รู้สึกรู้สมอะไรเหมือน

ครั้งที่เป็นคนรักกันแล้ว

ลองคิด
ดูว่าใครจะไปเสียหน้าถ้าเพื่อน

พูดจาไร้สาระเมื่ออยู่ต่อหน้าธารกำนัล
ใครจะไปเดือดร้อนกับเพื่อนที่

ใส่ เสื้อยับเหมือนไม่ได้รีดหรือผมยุ่งกระเซิง
ตลอดเวลากันเล่า แม้แต่วันสำคัญหรือโอกาสพิเศษ

ถ้าตอนที่รักกันอยู่
ละก็ เราคงจะทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ
ทั้งอะไรต่ออะไรอีกหลายอย่าง

ผสมปนเปกันเป็น

ค็อกเทลรสชาติไม่ได้เรื่องอยู่ใน
หัวใจ แต่พอเขากลายเป็นเพื่อนแล้ว

ถึงจะลืมอย่างไรก็ช่าง
เพื่อนลืมก็ทวงเอาได้ตรง ๆ เลย

ไม่เห็นต้องคิดมาก