รับรู้และสำนึกตัวดี

ไ ม่ มี คำ พู ด ใ ด
สามารถอธิบายความรู้สึกผิด...ที่ใจนี้
ล้านคำขอโทษ...ไม่อาจลบล้างความโกรธที่เธอมี
รับรู้และสำนึกตัวดี...ก้มหน้าใช้หนี้แห่งกรรม

หัวใจไม่ได้แข็งแรง
ถูกความเหงาทิ่มแทง...แกล้งซ้ำ
นี่ใช่ไหม...ผลร้ายแห่งการกระทำ
ที่มันคอยตอกย้ำ...ให้จดจำเรื่อยมา

ฉั น ผิ ด เ อ ง
ที่ข่มเหงหัวใจเธอ...มานานช้า
ผลสุดท้ายผลกรรมที่ทำไว้...ได้กลับมา
เธอสอนให้รู้ว่า...การเสียน้ำตา
" มั น เ จ็ บ เ พี ย ง ใ ด "