เป็นเพราะรักคำเดียว ที่เฝ้ายอม

ออกมานั่งมองฟ้า ตอนตีสอง
หน้าตาหมอง คนคู่ครองหนีห่างหาย
ไม่รู้คืนนี้ ไปหาใครแนบกาย
หัวใจสลาย ของคนใกล้ตายที่เฝ้าทน

เป็นเพราะรักคำเดียว ที่เฝ้ายอม
ยังไม่พร้อมที่จะ ก้าวขาไปให้พ้น
เจ็บเจียนตายหายใจไม่ทัน มาหลายหน
เจ็บจนไม่อยากทน แต่ไม่รู้ทนทำไม

ลืมไม่เป็นลืมไม่ได้ เธอคนนี้
ทำไงดีอยากจะหนี แต่ใจไปไม่ไหว
นอนไม่หลับ นั่งรอเธอกลับมาอยู่ร่ำไป
ลืมยังไง ลืมคนรักลืมไม่ได้ไปไม่เป็น