วันจันทร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร


ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันจึงไม่กล้าเอ่ยอะไรวันนี้
กับความรู้สึกมากมายที่ฉันมี ฉันไม่กล้าพอที่จะพูดมัน

เก็บงำความรู้สึก ในส่วนลึกของความหวัง
แค่เพียงสักวัน ฉันจะกล้าเอ่ยคำนั้นกับเธอ

คงเพราะความใกล้ชิด ทำให้เราสนิทกันมากขนาดนี้
คงเพราะมิตรภาพที่แสนดี ฉันจึงไม่กล้าเอ่ยคำนี้ให้เสียใจ
ไม่อยากขาดเธอไป


ไม่กล้าบอกอะไรตอนนี้ ทั้งๆก็รู้ว่าอีกไม่กี่นาที เราต้องจากกันไป

ฉันไม่รู้ว่าจะมองหน้าเธอยังไง จะเก็บคำพูดใดใช้วันหลัง
เมื่อทุกอย่างที่สร้างมาร้อยพัน ฉันทำมันพังกับมือ


ขอยืนตรงนี้ ในฐานะเพื่อนที่แสนดีคนเก่า
อยู่เคียงข้างเมื่อเธอเหงา หากคำพูดไม่กี่คำเบาๆ
จะทำลายวันเก่าที่ผ่านมา



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น