ฉันอยู่ตรงนี้...กับความรักใสใส
อย่าห่วงเลยนะ...ฉันไม่เป็นอะไร
ก็แค่เสียใจ....เพียงเพราะใครบางคน
อ ย า ก ใ ห้ โ ล ก นี้ . . ไ ม่ มี แ ส ง จ า ก
ด ว ง จั น ท
ร์ จะได้ไม่ต้องเหลียวหามัน...ให้ใจหม่น
อยากให้ฟ้าไม่มีดาว.
..จะได้ลืมเรื่องราวที่ทุกข์ทนอยากให้ความสับสน...จางหายไปสักที
ฉั น ผิ ดเ อ ง . . ที่ ไ ด้ แ ต่ ม อ ง มั น
ไม่เคยใส่ใจคนที่ห่วงฉัน..อย่างเธอคนนี้
ฉันขอโทษ.
..อย่าโกรธเลยนะคนดีความคิดถึงที่ฉันมี...นับแต่นี้จะไม่แบ่งปันใคร
จ ะ ข อ ม อ บ มั น ไ ว้ . . . ใ น ใ จ คุ ณ
พร้อมรักกลิ่นอวลละมุน...ที่ส่งให้
จะเป็นคนดูแล...ยามใครเขารังแกให้น้อยใจ
จะแบ่งปันหัวไหล่...ให้เธอใช้เช็ดน้ำตา
ม า นั่ ง ข้ า ง ๆ กั น แ ล้ ว จั บ มื อ ฉั น น ะ ค น ดี
นับตั้งแต่วันนี้...จะไม่แล้วที่มองหา
ต่อให้ดาวร้อยพัน.
.หรือดวงจันทร์บนฟากฟ้าก็จะไม่มีค่า...เท่าหนึ่งความห่วงหาจากสองตา
. ข อ
ง เ ธ อ . .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น