ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้า. . . ที่เธอแหงนมองดูได้
ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ . . . จากก้านไม้ขีดไฟ
แต่จะหลอมเป็นแสงสว่าง. . . สุดท้ายให้เพียงเธอ
ฉันอาจไม่ได้เป็น. . . ดอกกุหลาบต้องตาใครต่อใคร
ฉันเป็นเพียง. . . ดอกไม้ที่พลิ้วไหวให้เธอยิ้มได้เสมอ
ดอกไม้ไม่มีชื่อในโลก. . . ที่ไม่มีใครได้พบเจอ
แต่จะเป็นดอกไม้เดียว. . . ที่บานในใจเธอตลอดไป
ฉันอาจไม่ใช่. . . สายฝนโปรย
ฉันเป็นเพียงหยดน้ำ. . . ที่โบกโบยความอ่อนล้าให้เธอได้
หากแม้เป็นหยดน้ำตา. . . จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ
รอเวลาเหือดแห้งไป . . . ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี
ฉันอาจไม่ใช่. . .สายลม
แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย ที่เพาะบ่ม. . . ทุกลมหายใจนับจากนี้
ในหัวใจที่ว่างเปล่า. . . เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที
แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี. . . ทุกความรู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไป
ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้. . .
ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี และยิ่งใหญ่. . .
แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝัน. . . ไร้ตัวตนบนความห่างไกล
ก็ลืมเถอะเธอ. . . ลืมฉันให้หมดใจ . . .
แต่อยากให้รู้ไว้ว่า . . . ฉันไม่เคยเสียใจที่...???......เธอ . . .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น