ที่เธอใช้ฆ่าเวลา...ในวันเหงา
วันเธอเหว่ว้า....จึงพอจะมีค่า...ใช้คำว่าเรา
วันที่เธอเหน็บหนาว..ถึงใช้ฉันแทนเงา....ของใคร
....เพียงคน...ธรรมดา...
ที่แอบซ่อนคราบน้ำตา...ความอ่อนไหว
แม้รู้ว่าไร้ค่า...รู้ว่าทุกสายคา...เธอมีใคร...
ยังยอมให้หัวใจถูกทำร้าย...แม้รู้ว่าไม่ได้อะไร....ตอบแทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น