รักคนที่มีแฟนแล้ว

ถ้า ณ วันหนึ่ง เรารักคนที่มีแฟนแล้ว . . .

ก็คงหวังเล็ก ๆ ให้เขาเปลี่ยนใจ . . . มารักเราบ้าง

ถึงจะรู้สึกผิด . . . ที่คิดแย่งเขามา

แต่ก็อยากจะเป็นตัวเลือก . . .



ไม่ผิด . . . หากเราจะรักใครสักคน

ไม่มีใครสามารถห้ามใจใครได้

แต่จงทำใจ . . . และเผื่อความเสียใจไว้ด้วย

หากกล้าที่จะรัก (ทั้งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้)

ก็อย่ากลัวที่จะเสียใจ . . .



ถ้าเขาเลือก ก็ยินดีด้วย . . .

แต่ ถ้าเขาไม่เลือก . . . อย่าโทษว่าเราไม่ดี หรือใครผิด

ถ้าผิดคงผิดที่เวลา . . . ที่ทำให้เราเจอกันช้าไป

คนดีไม่จำเป็น . . . ต้องสมหวังในความรักเสมอไป

ไม่มีใครที่ดีบริสุทธิ์ . . . หรือเลวบริสุทธิ์



ถ้า ณ วันหนึ่ง . . . เรารักคน 2 คน

และถึงเวลาที่เราต้องเลือก . . .จงปล่อยไปตามหัวใจ

แล้วเลือกในสิ่งที่เราต้องการ . . .



เลือกคนที่ได้ใจเราไป . . . ให้ตัวมันตามไปอยู่ด้วย

เพราะเมื่อใดที่หัวใจ กับตัวมันแยกกันอยู่ . . .

ตัวมันจะอยู่อย่างซังกะตาย

. . . เพราะมันไม่มีชีวิตจิตใจ



เรื่องความรักไม่มีใครถูก ไม่มีใครผิด

. . . ระหว่างคน 3 คน ต้องมีคนหนึ่งที่เสียใจเสมอ

แต่เสียใจแค่หนึ่งคน ดีกว่าเสียใจทั้ง 3 คน



. . . ไม่มีคำว่าสงสาร

ถ้าจะสงสาร . . . ควรสงสารตัวเองก่อน

ถามตัวเองซิว่า . . . คบด้วยความสงสาร

แล้วเรามีความสุขมั๊ย?



ไม่มีคำว่ายุติธรรม . . .

คนมาก่อนไม่จำเป็น . . . ต้องได้ครอบครอง

คนมาทีหลังไม่จำเป็น . . . ต้องเสียสละ



ชีวิตเป็นของเรา . . . จงเลือกเองแล้วจะได้ไม่โทษใคร

เรามีสิทธิ์ที่จะเลือก (ตราบเท่าที่เรายังไม่มีครอบครัว)

อย่ารักใครทั้งหมด . . .

เหลือความรักให้ตัวเองบ้าง . . . แม้สัก 1% ก็ยังดี



เผื่อใจไว้บ้าง ในวันที่ต้องเสียใจ

หากกล้าที่จะรัก . . . อย่ากลัวกับคำว่าเสียใจ

ไม่มีความแน่นอนในใจคน



ความรักไม่มีใครถูก ไม่มีใครผิด

ไม่มีความถูกต้อง หรือ ไม่ถูกต้อง

ไม่จำเป็นต้องมีความยุติธรรม

ไม่จำเป็นว่า . . . ใครมาก่อนมาหลัง

เราไม่สามารถบังคับใจใคร ให้รัก หรือ ไม่รักเราได้

และ ใคร ก็ไม่สามารถบังคับใจเราได้เช่นกัน

คนรัก . . . ไม่ใช่สิ่งของ


เขามีขา และเราไม่สามารถผูกมัดเขาไว้ได้ด้วยเชือก

แต่มัดไว้ได้ด้วยใจ อย่าล้อเล่นกับ ความรัก...

มิฉะนั้น ความรักจะล้อเล่นกับเรา เหมือนกัน