เธอเป็นคนขอให้ฉันรอ
อย่าท้อ อย่าหวั่นไหว
เรารักกันเพียงแต่อยู่ห่างไกล
และขอให้ฉันเชื่อใจอีกร้อยพัน
แต่เธอเองที่ไม่รอ
เธอท้อเธอไหวหวั่น
เธอเอาความเชื่อใจมาทำร้ายหัวใจกัน
เธอฆ่าฉันด้วยคำว่าเชื่อใจ...
ไม่เป็นไรหรอกคนดี
ฉันคนนี้จะทำบุญกรวดน้ำให้
ต่อให้ชาตินี้ชาติหน้าฉันท์ใด
อย่าได้เจอะเจอกับคนหลายใจเช่นเธอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น