วันพุธที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2553

ยอมรับ..ว่าสับสน


หากรู้ว่า..ถ้ารัก..แล้วจักได้
จะตามไป...ให้ถึง..ซึ่งฝั่งฝัน
เก็บความหอม..ล้อมรัก..เฝ้ากักกัน
มิให้มัน..ผันผก..สู่อกใคร

หากรู้ว่า...ถ้ารัก...แล้วจักรอด
จะพักพิง..อิงออด..โอบกอดไหล่
พร้อมแต่งเติม..สิ่งดี..ให้ที่ใจ
เพื่อจะให้..เขาเห็น..ความเป็นเรา

แต่วันนี้..ที่เห็น...แค่เป็นโชค
มาสู่โลก..สับสน..รักปนเศร้า
กลางม่านหมอก..หลอกลวง..ที่ทรวงเนา
รักแค่เงา..เลือนลาง..ของบางคน


ดวงตาบอก..ตอกย้ำ..เตือนสำนึก
ความรู้สึก..ยอมรับ..ว่าสับสน
จะยอมเหน็บ..เก็บกด..เฝ้าอดทน
หรือจะร่น..ถอยกลับ..รับชะตา

ใจกระซิบ..เบาเบา..เหมือนเซ้าซี้
รักต้องมี..สักวัน..ได้หรรษา
จึงจะรอ..ความหวัง..ตั้งเวลา
และตามหา..ให้ทั่ว..ซึ่งตัวจริง.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น