ฉันเห็นตัวอย่างเหล่านั้นในความเงียบ

ฉันนั่งอยู่ในห้องเงียบเพียงลำพัง
กับความหลังที่ฉันได้คิดถึง
ภาพเก่าเก่าทุกคราวเคยคำนึง
ยังตราตรึงรู้สึกนั้นอยู่ภายใน

มีรอยยิ้มจริงใจบนใบหน้า
มากกว่ามาเล่นเกมส์เป็นไหนไหน
ไม่อยากรู้ไม่อยากเห็นกับสิ่งใด
เพราะมันไม่น่ารักเหมือนเคยมา

ฉันเห็นอะไรมากมายในวันนี้
วันดีดีที่ทุกคนยังคอยหา
ผ่านมาแล้วความทรงจำกับเวลา
ที่นำพาให้มาพบและจากไกล

มีละครหลายตอนให้ฉันดู
มันหดหู่เมื่อมองเห็นรู้ใช่ไหม
ตามหาความรักว่ายเวียนตะเกียกตะกาย
กับคำว่าละอายในใจยังไม่มี

ฉันเห็นตัวอย่างเหล่านั้นในความเงียบ
มีเรื่องให้ฉันเปรียบเทียบในวันนี้
เศร้านะถ้าคนคนหนึ่งกับคำว่าละอายนั้นไม่มี
ขอเถอะเป็นไปได้ทุกชาติที่มี ไม่อยากเป็น