วันจันทร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2553

บางครั้งก็รู้สึก



มาถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
กับสิ่งที่เธอทำไปเพื่ออะไรกันเหรอ
มาพบ มาถาม มาพร่ำบอกว่า...รัก..รัก..เธอ
แต่ความรู้สึกที่เจอะเจอตรงข้ามกัน

บางครั้งก็รู้สึกถึงความพยายามของเธอ
จนฉันเผลอหวั่นไหวไปกับถ้อยคำเหล่านั้น
แต่บางทีที่เห็นไม่เป็นไปอย่างที่เข้าใจกัน
ดูเธอก็ไม่ได้แคร์อะไรฉัน..สักเท่าไร

จะให้ฉันเข้าใจว่ากระไรดี
ให้หลับหูหลับตาเชื่อในสิ่งที่เธอทำนั้น
หรือจะให้ฉันค่อยๆ ถอยห่าง..ไปจากกัน
อยากให้แสดงออกชัดเจนกว่านั้นได้ไหมคนดี

เพราะในบางทีฉันก็ต้องการความมั่นใจ
ถ้าหากเธอรัก...ฉันก็จะได้เต็มร้อย
แต่หากเธอไม่รัก..ก็พูดได้ฉันไม่ใช่คนสำออย
แต่อย่าหลอกว่ารักให้ฉันคอย...เพื่อเลิกรา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น