คนสองคนย่อมมีหัวใจในรักที่ผูกพัน
ต่อคำมั่นสัญญาของอีกคน
เป็นเหมือนดั่งเครื่องยืนยันที่จะไม่มีการ
เปลื่ยนใจใดๆไม่ว่ากาลเวลาจะเคลื่อนผ่านไป
เนิ่นนานเพียงไหน และคำมั่นสัญญาจะอยู่
ณ.ที่ตรงนั้นเสมอตลอดมาและตลอดไป
อาจจะเป็นเครื่องช่วยทางใจสิ่งหนึ่ง
ให้ใจสองใจผูกมัดความผูกพันด้วยคำสัญญา

.....จากหัวใจใน...คำว่ารัก.....

คำสัญญาเป็นมากกว่ารัก
เป็นคำมั่นทางใจที่มีค่าแค่คนสองคน
สัญญาว่าจะรักไม่เปลื่ยนแปลง
สัญญาว่าจะกลับมาอีกครั้ง
สัญญาว่าจะไม่ลืม และสัญญาว่าจะมั่นคงตลอดชั่วฟ้าดินสลาย
ซึ่งความรักในคำมั่นนั้นมีอาลัย มีห่วงหา และรอคอย
สายใยบางๆที่บางครั้งผูกมัดใจทั้งสองให้ยั่งยืน
ด้วยคำเพียงไม่กี่คำที่กลั่นมาจากใจ
ในบางคนนั้นเป็นยิ่งกว่าชีวิต เป็นยิ่งกว่าจิตใจ
และถ้าวันใดสัญญาถูกเพิกเฉย
อาจจะเปลื่ยนทั้งชีวิตของใครบางคน
ไปเลยทั้งชีวิตก็เป็นได้...ในคำมั่นที่โลเล

ในบางครั้งคำสัญญาก็ไม่ได้ทำให้คนสองคนรักกันได้
ถ้าอีกฝ่ายได้เพียงแค่พูดจากปาก แต่ไม่ได้ออกจากใจ
อาจจะเป็นเพียงแค่คำผูกมัดให้อีกคนหลงเชื่อและยึดถือ
ทั้งๆที่ปลายทางคำมั่นนั้นมีเพียงอีกคนที่รู้ดีว่า
สิ่งที่เขาให้ไว้กับใคอีกคนนั้น มีจริงหรือว่างเปล่า
ท้ายที่สุดเมื่อวันวานเคลื่อนผ่าน สิ่งต่างๆที่เคยอยู่ในคำสัญญา
ค่อยๆชัดเจนขึ้นทุกทีและความจริง
ก็วิ่งเข้าหาคำมั่นที่โลเลของคนอีกคน

อย่าสัญญา...ว่าจะรักตลอดไป
อย่าสัญญา...ว่าจะไม่เปลื่ยนแปลง
อย่าสัญญา...ว่าจะรักเพียงคนเดียว
และ อย่าสัญญา...ว่าระหว่างสองเรา
ไม่มีเปลื่ยนแปลง....ถ้าทำไม่ได้อย่างที่...เคยสัญญา

ซึ่งคำสัญญาเป็นดั่งเช่น ดาบสองคม
ถ้าคนใดคนหนึ่งยึดติดและเชื่อมั่น
แต่อีกคนกลับพูดมาแบบไม่จริงใจ
และแน่นอนผู้ที่เจ็บที่สุดในคำสัญญานั้นๆ
ก็คงไม่พ้นคนที่เชื่อในคำมั่น

หากไม่มั่นใจในความรักที่ตนมี
ก็อย่าไปให้สัญญาแบบเลื่อนลอยกับใครอีกคน
เพราะถ้าวันหนึ่งวันใดคำสัญญาที่เคยให้ไว้
ซึ่งกันและกันถูกลืมเลือน
มันจะกลายเป็นความเจ็บอย่างที่สุด...ของอีกคน


“ไม่รักไม่เป็นไร แต่กรุณารักษาน้ำใจ ของคนที่คุณ...เคยให้สัญญา”