วันพฤหัสบดีที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ขอบคุณ…ที่ทิ้งกัน

ถ้าวันนั้นเราไม่โดนทิ้ง เราคงไม่มีโอกาสได้พบกับคนที่ดียิ่งกว่า
เค้าคนนั้นอาจรอเราอยู่….ในวันข้างหน้า

เมื่อไรที่เราผ่านมันมาได้ทุกอย่าง
มันก้อจะกลายเป็นอดีต ความทรงจำ แม้จะแลกด้วยน้ำตา
ก็ดีกว่า…ชีวิตไม่เคยเจอะเจออะไรให้จดจำเลย

ให้ความเจ็บช้ำเป็นแรงกดดันให้เราพัฒนาตนเอง
ต้องเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น

วันนั้นเราอาจหันกลับไปหาเค้าด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า
“ ขอบคุณ…ที่ทิ้งกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น