ถ้าวันนั้น ..เธอไม่เข้ามาทักทาย

คนสองคนผูกพันกันทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า
เมื่อก่อนนี้ฉันคิดว่า . .. เป็นเรื่องตลก
คิดว่าเป็นแค่คำอ้าง ~ ของคนโกหก
เป็นเพียงคำหยิบยก .. . เพื่อให้ดูดี

เมื่อก่อนนั้น . .. ฉันคิดว่าที่ปรึกษา
จำเป็นต้องเรียนรู้นิสัยกันมา . .. อย่างเต็มที่
คนรู้จักผ่านหน้าจอ ~ ก็เหมือนลมพัดผ่านเพียงนาที
คงไม่อาจถนอมมิตรไมตรี . .. ได้ยาวนาน

ถ้าวันนั้น .. . เธอไม่เข้ามาทักทาย
เป็นเหมือนคนอื่นที่ออนไลน์ . .. แล้วมองผ่าน
ฉันคงไม่รู้สึกห่วงพะวงจนลืมเก็บอาการ
ฉันคงไม่รู้จักคำว่า “ร้าวราน” . .. เมื่อเห็นเธอหว่านคำหวาน . . ใส่ใคร

นี่คือความรู้สึกที่ไม่อาจให้นิยาม
และไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความอ่อนไหว
ทุกอย่างเกิดขึ้นจากการที่เรา “สื่อสารกันด้วยใจ”
ไม่ว่าจากนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ . .. ฉันเชื่อว่าเราจะยังคงไว้ . . ซึ่่งความรู้สึกดี ~ ดี”

จากคนสองคน . . . จากจุดเริ่มต้นต่างทิศ
แต่เรายังคิดถึงกัน . .. จนถึงวันนี้
- – ขอบคุณอะไรก็ตาม – -
~ ~ ที่ทำให้รู้ว่า .. . การคิดถึงคนที่ไม่เคยพบหน้า . . มันมี
และขอบคุณสถานที่แห่งนี้
ที่เป็นจุดเริ่มต้นของการมอบสิ่งดี ~ ดี . .. ให้แก่กัน~