ใครสักคน..ที่มีค่าแก่การรอคอย
ใครบางคนที่มีค่าพอให้รอคอย
การรอคอยเป็นเรื่องที่ทรมาน
โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน
หรือรอคอยใครสักคน ที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน
เพราะเวลาแห่งการรอคอยนั้น มีมากกว่า24ชั่วโมง
และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า
และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น
ก็มีตัวแปรมากมายที่ทำให้คนเราเปลี่ยนไป
อยู่ทุกขณะ เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา
และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเอง พอๆกับความอ่อนไหว
เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัสความรู้สึก
พิสูจน์ ความเข็มแข็ง ของความรัก วัสการกระทำ
ความเสมอต้นเสมอปลาย และความอดทน
ด้วยเงื่อนไข ของความลำบาก แห่งกาลเวลา
และตัดสินว่า การรอคอย จะคุ้มค่าหรือไม่
การอยู่ห่างกัน จึงจำเป็นต้อง พิสูจน์กันด้วยความเข็มแข็ง
ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข็มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ
ที่คอยรบกวนและคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง
เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย ที่วันหนึ่งเราพบว่า
คนคนหนึ่ง คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด
และใครสักคนที่เป็นได้อย่างเราฝัน มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย
กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาและ
คนคนนั้นย่อมเต็มค่า เวลาชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก
จะต้องใช้เวลาเนินนาน และสามารถ รอคอยได้
อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะเค้ารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา
ที่มุกสามารถ นำมาร้อยเป็นสร้อยได้
ย่อมเกิดมีค่ามหาศาล ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอย
ใครสักคนให้ได้ หากรู้ว่าเป็นใครสักคน
ที่มีค่าแก่การรอคอย...น้องก็จะรอคอยคุณนะในที่ตรงนี้น๊ะที่รัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น