วันที่ท้องฟ้ามีแต่หน้าเทอ
หลังจากวางสายเมื่อครู่..
ฉันก็ได้แต่นั้งอยู่ที่เดิม..ตรงนี้..หน้าคอมตัวรัก..
นั้งอยู่นานหลายนาที..เพื่อที่จะบอกตัวเองว่า
"ชีวิตของฉันอยู่ได้ด้วยลมหายใจของความคิดถึง"
แม้ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน
ไม่สามารถ พบหน้า สบสายตา และบอกว่า"รัก"ได้
แต่คำว่า"คิดถึง"ที่เทอขยันโทรมาบอกทุกวันนับตั้งแต่ไป
มันก็ทำให้ความเหงาใจ..สลายตัวไปได้อย่างไม่ยากเลย
ฉันอยากจะบอกกับเทอว่า นั้นคือวันนี้ของปีที่แล้วนับตั้งแต่นี้ต่อไป
ฉันคงไม่ได้ยินเสียโทรศัพย์แบบนั้นอีกแต่ ฉันก็ยังคงนั้งอยู่ที่เดิม
และอยากจะบอกเทอคนเดิมว่า...ฉันจะมีชีวิตเพื่อคิดถึงเทอเรื่อยไป"
และไม่ว่าจะอีกนานแค่ไหน...ฉันก็จะเก็บหัวใจไว้เพื่อนรอเทอ...กลับมา
มันเป็นไปไม่ได้แต่ก็ยังอยากฝัน..พี่วินเคยบอกเราว่า
ขนมเอ่ยเองจะรอทำไมกับคนที่..ตาย..ไปแล้ว..นั้นสินะรอทำไม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น