ก็เพราะฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา
ที่มีน้ำตารู้สึกอ่อนล้า...ร้าวไหว
ลึกๆ มีความหวัง...เป็นเหมือนฝันในใจ
คือสักวันอาจจะพบใคร...รักกันจริงใจสักคน
และเพราะฉันคือผู้หญิงธรรมดา
ไม่ได้ดูน่าค้นหา...ชีวิตวุ่นวายสับสน
เฮฮา...บ้าบอ...บ่อยครั้งที่ท้อตามประสาปุถุชน
ยังหายใจเวียนวน...เพื่อรอพบใครสักคนของใจ
แล้วผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน
จะมีสิทธิ์สมหวังเหมือนใครใหม
เพียงใครสักคนที่มองผ่านหน้าตา...แล้วมองมาถึงหัวใจ
จะมีไหม...จะมีใคร...ต่อให้ต้องยก...ทั้งชีวิตที่มีให้
-- ฉั น ย อ ม --
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น