วันพฤหัสบดีที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555

กันและกัน


ฉันยังยืนรออยู่ตรงนี้...อย่างเหงา-เหงา
ยังรอเธอตรงที่เก่าไม่ไปไหน
ยังรอข่าวอยู่นะ...ยังรอเธอคนของใจ
ตอบกลับมาบ้างได้ไหม...อาจพอทำให้ยิ้มได้ทั้งน้ำตา

ทุกข้อความที่ส่งไปจะลงท้ายว่ารัก
ฟังดูอาจสั้นนัก...แต่คงไม่มีคำไหนจะควรค่า
ทุกความรู้สึกที่คอยส่งให้ตลอดเวลา
เธอได้รับบ้างหรือเปล่าหนา...อยากรู้จัง

ตอบกลับมาบ้างนะ...หากว่ามันไปถึง
ไม่ต้องใช้คำซึ้ง-ซึ้งหรอก...ฉันไม่ได้หวัง
แค่เธอตอบมาบ้าง...แค่นั้นหัวใจฉันคงมีพลัง
ให้เหมือนเก่าคราวหลังที่ยังมี...กันและกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น