วันศุกร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ถ้าไม่ใช่เธอ... คนที่ฉันรัก


รับรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมากขนาดนี้...

ฉันไม่อาจจะเริ่มใหม่กับใครได้

แม้ว่ามันจะทำให้ลืมเธอได้ก็ตาม

ฉันไม่เหมือนคนทั่วไปที่สามารถรักใครได้หลายครั้ง

หรือคบใครได้หลายคนในเวลาเดียวกัน

หรือแม้แต่คบใคร ๆ ในขณะที่ใจยังเป็นของเธอ

มันเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมเป็นอย่างมากในความรู้สึกของฉัน

และฉันก็ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นกับ "ความรัก"

"ความรัก" เป็นสิ่งสวยงาม...

เป็นสิ่งที่ทำให้โลกน่าอยู่

เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่สูงส่ง

ฉันมันก็แค่ผู้หญิงที่บูชาความรักมากเกินไป

....

ฉันยอมรับในคำกล่าวหานี้

แต่จะให้ทำยังไงล่ะ?

ถ้าไม่ใช่เธอ... คนที่ฉันรัก

มันก็ไม่มีความหมาย

เพราะนอกจากเธอแล้ว...

ฉันไม่เคยต้องการใครอีก

เพราะ...เขาคนนั้น

ไม่ใช่เธอ

คนที่เป็นหัวใจของฉัน

ฉันมันโง่...

ยอมเป็นหิ่งห้อย

ที่เฝ้ารอแต่รักแท้จากเธอ

ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าจะมีหรือไม่?

ฉันก็จะรอ...

จนกว่าแสงสว่างที่มีอยู่จะดับไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น