ฉันไม่มีเหตุผลที่เป็นอย่างนี้มันเพราะอะไร
ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นแค่กับเธอ
รู้แค่เพียงว่าใจ บอกฉันทุกวันว่าฉันรักเธอ
รู้แค่เพียงว่าใจสั่งให้ฉันรอ
รอเธอ วันนั้นวันนี้พรุ่งนี้วันที่เท่าไหร่
วันไหนวันนั้นแต่ฉันก็ยังรอเธอ
วันนั้นที่เคยได้รอตั้งแต่แรกเจอ
พรุ่งนี้ก็ยังจะรอแต่เธอเรื่อยไป
จะเข้าใจไหมนะ เราเข้าใจเขานะ
ที่เขาเคยบอกเราว่า เขาไม่อยากให้เรารอ…
รู้…ว่าเขามีคนข้างๆกายอยุ่แล้ว
เราก็ยังขอรอเขาเรื่อยๆ ไม่ได้รอว่าเขาจะเลิกกัน
เพียงแต่รอ เป็นวันที่เขาเหงา
และไม่มีใคร แม้จะถึงวันนั้น ถึงเขาไม่มา
ก็ไม่เป็นไร และหากจริง
คงไม่ขอให้คบกัน เพราะกลัวเธอเหงาเท่านั้น
เพียงอยากอยู่ข้าง ๆ อยากให้รุ้ว่ายังมีใครที่”รัก”เขานะ
กลัวที่สุด คือเขาจะเหงา
กลัวเขาเป็นทุกข์ เท่านั้นจริง ๆ
สมมติหากเขาเลิกกับแฟนเขาขึ้นมา
มาคบเรา ไม่เอาไม่อยากยืนข้าง ๆ
เพราะจากความสงสารหรือความเหงาของเขา
แต่จะยืนข้างๆเป็นคนที่ยิ้มให้เสมอ
เคยคิดนะของสูงที่เล่น คงเป็นเขา แต่มันไม่ใช่
เขาที่เราได้เริ่มรู้จัก เขาที่เราเห็น
ก็เป็นเหมือนคนทั่ว ๆ ไป
แต่ที่ว่าของสูง…ของมีค่า
..คงเป็นใจเขา…ที่ได้แต่มองเท่านั้น
ถึงวันนี้จะรออย่างคนเหงา…
หรือแม้แต่เหงาจนร้องไห้
แต่หากได้รุ้ว่าวันไหน เขาทุกข์ เขาเศร้า
เราคงยิ่งเศร้ากว่า เพราะสิ่งที่อยากรักษา
คือรอยยิ้มที่ยังดูมีความสุข
ของคนรัก….ถึงเราจะไม่ใช่คนรักกัน…
ไม่ใช่เพราะเขายังยิ้มได้เหรอ
ฉันถึงไม่เสียน้ำตาไปมากกว่านี้
แม้เหงาแค่ไหน แต่สิ่งที่ต้องการที่สุด
ไม่ใช่ใจเขา แต่เปงรอยยิ้ม ของ คุณนะ
และหากเขาเหงาเมื่อไร
ถึงแม้เขาจะไม่มาหาเรา ก็ไม่เสียใจหรอก
เพราะยังไงก็จะคอยอยุ่ข้างๆ
แค่ภาวนาให้หายเหงาก็อยากทำ
- -แค่ไม่ต้องไล่กันไป อย่าบอกว่าไม่ต้อง รอ เพราะ “รัก” นะ
เพราะไม่ได้ใช้ความอดทน…มันไม่ต้องใช้ไง ถึงยังรอ…
รอ…ไม่ใช่เพื่อจะได้ใจเขามา เพียงแต่รอให้รู้ว่ามีคนที่รักจริง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น