วันอังคารที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ความรักของเรา

ความรักของเรา
เหมือนอากาศยามเช้า . .. เธอว่าไหม?
ตื่นช้าไปหนึ่งนาที . . บรรยากาศดี ~ ดี . . ก็หายไป
ความรักจึงเป็นความสดใส . .. ที่อยู่กับเราได้ .. . ไม่นาน
. .. . ..
ความรักของเรา – - เหมือนอากาศยามเช้า . . เธอว่าไหม?
เป็นช่วงเวลาสดใส . .. ที่สัมผัสได้แค่ สั้น ~ สั้น
หลังช่วงแห่งความสุข . . จึงมักถูกแทนที่ด้วยความร้าวราน
ความรักจึงเป็นสิ่งมหัศจรรย์
สามารถบันดาลรอยยิ้มให้ฉัน . .. และทำให้สิ้นสุดวัน . . ด้วยน้ำตา~*

วันอาทิตย์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

Happy Birth Dayพี่วิน



ก็คงมีแต่คำอวยพรแทนของขวัญ
และมีความเป็นเพื่อนที่มอบให้กัน . .. จนถึงวันนี้
ซึ่งมันจะคงอยู่ตราบเท่าที่เธอต้องการให้มี
สุขสันต์วันเกิดนะวันนี้ . .. ขอให้สิ่งดี ~ ดี เป็นของเธอ~*

วันอังคารที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

จะรู้ว่าเรื่องหัวเราะ มันมีค่า


  จะรู้ว่าโลกนี้กว้างใหญ่
ก็ต่อเมื่อเราได้…ออกเดินทาง
จะรู้ว่าคุณค่าของอะไร ในสักอย่าง
ก็ต่อเมื่อเราได้…เสียมันไป
จะรู้ความหมาย ของฟ้าหลังฝน
ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น…มันมาได้
จะรู้ว่ายังมีเรื่องราว อีกมากมาย
ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ…ยอมรับมัน
จะรู้ว่าในหนังสือ มีอะไร
ก็ต่อเมื่อเราได้…ลองเปิดอ่าน
จะรู้เวลา ของดอกไม้บาน
ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม…อยู่อย่างนั้น
จะรู้ว่าเรื่องหัวเราะ มันมีค่า
ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา…ในสักวัน
จะรู้ถึงความในใจ ของกันและกัน
ก็ต่อเมื่อเราได้พูด…มันออกไป
จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคำนึง…มีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรัก สักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน…ให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อเรื่องเล่า…ได้มีโอกาสบอกไป
จะรู้ว่าทุกคำพูด หมดความหมาย
ก็ต่อเมื่อคนๆนั้น…ไม่อยู่ให้บอกมัน

Wậnvậlếntinế Ñiñ



  การคิดถึงคนที่ไม่เคยพบหน้า . . มันมี
คนสองคนผูกพันกันทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า
เมื่อก่อนนี้ฉันคิดว่า . .. เป็นเรื่องตลก
คิดว่าเป็นแค่คำอ้าง ~ ของคนโกหก
เป็นเพียงคำหยิบยก .. . เพื่อให้ดูดี

เมื่อก่อนนั้น . .. ฉันคิดว่าที่ปรึกษา
จำเป็นต้องเรียนรู้นิสัยกันมา . .. อย่างเต็มที่
คนรู้จักผ่านหน้าจอ ~ ก็เหมือนลมพัดผ่านเพียงนาที
คงไม่อาจถนอมมิตรไมตรี . .. ได้ยาวนาน

ถ้าวันนั้น .. . เธอไม่เข้ามาทักทาย
เป็นเหมือนคนอื่นที่ออนไลน์ . .. แล้วมองผ่าน
ฉันคงไม่รู้สึกห่วงพะวงจนลืมเก็บอาการ
ฉันคงไม่รู้จักคำว่า “ร้าวราน” .เมื่อเห็นเธอหว่านคำหวาน . . ใส่ใคร

นี่คือความรู้สึกที่ไม่อาจให้นิยาม
และไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความอ่อนไหว
ทุกอย่างเกิดขึ้นจากการที่เรา “สื่อสารกันด้วยใจ”
ไม่ว่าจากนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ฉันเชื่อว่าเราจะยังคงไว้ ซึ่่งความรู้สึกดี ~ ดี”

จากคนสองคน . . . จากจุดเริ่มต้นต่างทิศ
แต่เรายังคิดถึงกัน . .. จนถึงวันนี้
- – ขอบคุณอะไรก็ตาม – -
~ ~ ที่ทำให้รู้ว่า .. . การคิดถึงคนที่ไม่เคยพบหน้า . . มันมี
และขอบคุณสถานที่แห่งนี้
ที่เป็นจุดเริ่มต้นของการมอบสิ่งดี ~ ดี . .. ให้แก่กัน~

วันเสาร์ที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

หนึ่งชีวิต”อาจไม่พอ



  “หนึ่งนาที”…. อาจพอแล้ว ที่ทำให้ฉัน”รู้จักเธอ”
“หนึ่งชั่วโมง”…. อาจพอแล้ว ที่ทำให้ฉัน”ชอบเธอ”
“หนึ่งวัน”….. อาจพอแล้ว ที่ทำให้ฉัน”รักเธอ”
แต่…”หนึ่งชีวิต”อาจไม่พอ… ที่ทำให้ฉัน”เลิกรักเธอ”

วันศุกร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

สันดาน ตอนจะ “จบ


แสนดี ตอนจะ “จีบ”..
มันก็ทำเป็น “ดูแล” เพื่อให้กู “ตายใจ”..
ทำเป็น “จริงใจ” เพื่อให้กู “หลง”..
เสมอต้นเสมอปลาย เพื่อให้กู “มั่นคง”..
ทำเป็น “พูดตรงๆ” เพื่อให้กู “มั่นใจ”..!!
สันดาน ตอนจะ “จบ”..
ทำตัว “เลวๆ” เพื่อให้กู “คิดมาก”..
ทำตัว “เชี้ยๆ” เพื่อให้กู “ทนไม่ไหว”..
ทำตัว “มีปัญหา” เพื่อให้ “เสียใจ”..
ทำตัว “จัญไร” เพื่อให้ “หมดความอดทน”..!!

คนที่ตั้งใจลืม

‎”เวลา” ของ “คนที่ตั้งใจรอ” .. นานพอๆ กับ > “เวลา” ของ “คนที่ตั้งใจลืม” ..
“การลืม” ที่ใช้เวลายาวนาน .. ถูกทำลายลง! 
“ด้วยการเจอกัน” เพียงแค่ “ช่วงเวลาสั้นๆ” เท่านั้นเอง ~ !!!

วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ไม่มีที่ว่าง สำหรับใคร


จะทุกข์ หรือจะเศร้า
ก้อมีแค่เงาอยู่ข้าง ๆ
เดินตัวคนเดียว อ้างว้าง
ไม่มีที่ว่าง สำหรับใคร
เจ็บกับความรัก
ไม่อยากเริ่มต้นกับใครใหม่
คงต้องเจ็บ ต้องช้ำ อีกต่อไป
หยุดอยู่ตรงนี้ก่อนได้ไหม ใจเรา

วันอาทิตย์ที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

คำสารภาพที่น่าสมเพช


  ฉันรักเธอ
คือความรู้สึกที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน
ทั้งๆที่รู้ว่า เธอ ไม่เคยจะสนใจฉันเลย
รอ แม้ไม่ได้มีใครบอกให้รอ
รอ ที่จะให้ใจเธอ มี ฉันบ้าง
นานเหมือนกันนะ
จากนี้ไป
ฉันจะไม่รอเธออีกแล้ว
คำว่า รัก ที่ฉันพูด
และรอมานานอย่างเงียบๆคนเดียว
มันเป็นเพียงแค่อดีต
สมมุติว่าเธออ่านข้อความนี้แล้ว
จะหันมารักฉันมันก็คงจะสายไปแล้ว
ฉันหมดรักกับเธอแล้ว
ฉันรอจนฉันหมดความรักกับเธอเสียก่อน
จึงพูดบอกเธอ
เป็นคำสารภาพที่น่าสมเพชใช่ไหม

ถ้าวันนั้น ..เธอไม่เข้ามาทักทาย


คนสองคนผูกพันกันทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า
เมื่อก่อนนี้ฉันคิดว่า . .. เป็นเรื่องตลก
คิดว่าเป็นแค่คำอ้าง ~ ของคนโกหก
เป็นเพียงคำหยิบยก .. . เพื่อให้ดูดี
เมื่อก่อนนั้น . .. ฉันคิดว่าที่ปรึกษา
จำเป็นต้องเรียนรู้นิสัยกันมา . .. อย่างเต็มที่
คนรู้จักผ่านหน้าจอ ~ ก็เหมือนลมพัดผ่านเพียงนาที
คงไม่อาจถนอมมิตรไมตรี . .. ได้ยาวนาน
ถ้าวันนั้น .. . เธอไม่เข้ามาทักทาย
เป็นเหมือนคนอื่นที่ออนไลน์ . .. แล้วมองผ่าน
ฉันคงไม่รู้สึกห่วงพะวงจนลืมเก็บอาการ
ฉันคงไม่รู้จักคำว่า “ร้าวราน” . .. เมื่อเห็นเธอหว่านคำหวาน . . ใส่ใคร
นี่คือความรู้สึกที่ไม่อาจให้นิยาม
และไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความอ่อนไหว
ทุกอย่างเกิดขึ้นจากการที่เรา “สื่อสารกันด้วยใจ”
ไม่ว่าจากนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ . .. ฉันเชื่อว่าเราจะยังคงไว้ . . ซึ่่งความรู้สึกดี ~ ดี”
จากคนสองคน . . . จากจุดเริ่มต้นต่างทิศ
แต่เรายังคิดถึงกัน . .. จนถึงวันนี้
- – ขอบคุณอะไรก็ตาม – -
~ ~ ที่ทำให้รู้ว่า .. . การคิดถึงคนที่ไม่เคยพบหน้า . . มันมี
และขอบคุณสถานที่แห่งนี้
ที่เป็นจุดเริ่มต้นของการมอบสิ่งดี ~ ดี . .. ให้แก่กัน~

ดวงตะวันขึ้นทางทิศตะวันออกฉันใด


ดวงตะวันขึ้นทางทิศตะวันออกฉันใด
ฉันก็เคยคิดว่า..หัวใจ..เป็นฉันนั้น
แต่แล้วพอผ่าน..คืน..วัน..
ก็ได้รู้สึกว่า..ตัวฉัน..นี่แหละ..ที่เปลี่ยนไป
จากเคยมองว่า..รัก..ทำให้สุข
ก็ได้รับรู้ว่าอาจเกิด..ความทุกข์..ขึ้นมาได้
เร่งรับ..ปรับตัว..ปรับหัวใจ
ให้ยอมรับ..ให้ได้..ทันเวลา
เปลี่ยนความคิด..จากให้รัก..เป็นทุกอย่าง
มาเดินตามทางสายกลางไปข้างหน้า
เคยมองโลกแคบจากที่ผ่านผ่านมา
ก็เปลี่ยนเป็นเปิดสายตามมองทางให้กว้างไกล
มอบรัก..ดีใจ..แค่ได้รัก
ไม่ต้องยึดเป็นหลักว่า..เรื่องใหญ่
เขาของเรา..เราของเขา..มันเก่าไป
เปลี่ยนคติเป็น..รัก..มีไว้ให้..ทุกทุกคน