วันจันทร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2554
คิดถึงคุณสุดหัวใจคำเดียว
คิดทุกทุกวันว่าคุรคิดเหมือนกันบ้างไหม
ถึงรึเปล่าหัวใจที่ส่งลอยไปข้ามขอบฟ้า
คิดอยู่ใช่ไหม...ทุกทุกครั้งกับคำาสัญญา
ถึงความรักที่มีมา..แม้ตอนนี้ห่างตาไกลหัวใจ
คิดมากมาย..กลัวคุณดปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อน
ถึงตอนนั้นใจคงรอนรอน...เพราะยังอาทรไม่ห่างไปไหน
คิดถึงเหมือนกัน...อยากให้คุณพูดคำนั้นเมื่อยามห่างไกล
รู้ไหมว่าไม่เป็นอันทำอะไร..
เพราะคำว่าคิดถึงคุณสุดหัวใจคำเดียว
คนสองคนกับล่มหนึ่งคัน
คนสองคนกับล่มหนึ่งคัน
ยืนหัวเราะด้วยกันในวันที่ฟ้าฝนโหดร้าย
จำได้หรือเปล่า..เราผ่านเรื่องทุกข์สุขกันมามากมาย
และทุกอย่างมันช่างมีความหมายในความรู้สึกฉัน
แม้วันนี้จะเหลือร่มหนึ่งคันกับคนหนึ่งคน
แต่ฉันยังพร้อมยืนกลางฝนไ ม่เคยไหวหวั่น
แค่เสียงปลายสายที่เทอบอกว่า'คิดถึง'กัน
มันก็อบอุ่นเหมือนแสงตะวันที่สร้างความเชื่อมั่นให้ฉันตลอดไป
วันศุกร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ขอแค่เธอรู้สึกเหมือนกัน
ถ้าไม่ใช่เธอ... คนที่ฉันรัก
รับรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมากขนาดนี้...
ฉันไม่อาจจะเริ่มใหม่กับใครได้
แม้ว่ามันจะทำให้ลืมเธอได้ก็ตาม
ฉันไม่เหมือนคนทั่วไปที่สามารถรักใครได้หลายครั้ง
หรือคบใครได้หลายคนในเวลาเดียวกัน
หรือแม้แต่คบใคร ๆ ในขณะที่ใจยังเป็นของเธอ
มันเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมเป็นอย่างมากในความรู้สึกของฉัน
และฉันก็ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นกับ "ความรัก"
"ความรัก" เป็นสิ่งสวยงาม...
เป็นสิ่งที่ทำให้โลกน่าอยู่
เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่สูงส่ง
ฉันมันก็แค่ผู้หญิงที่บูชาความรักมากเกินไป
....
ฉันยอมรับในคำกล่าวหานี้
แต่จะให้ทำยังไงล่ะ?
ถ้าไม่ใช่เธอ... คนที่ฉันรัก
มันก็ไม่มีความหมาย
เพราะนอกจากเธอแล้ว...
ฉันไม่เคยต้องการใครอีก
เพราะ...เขาคนนั้น
ไม่ใช่เธอ
คนที่เป็นหัวใจของฉัน
ฉันมันโง่...
ยอมเป็นหิ่งห้อย
ที่เฝ้ารอแต่รักแท้จากเธอ
ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าจะมีหรือไม่?
ฉันก็จะรอ...
จนกว่าแสงสว่างที่มีอยู่จะดับไป
ฉันไม่อาจจะเริ่มใหม่กับใครได้
แม้ว่ามันจะทำให้ลืมเธอได้ก็ตาม
ฉันไม่เหมือนคนทั่วไปที่สามารถรักใครได้หลายครั้ง
หรือคบใครได้หลายคนในเวลาเดียวกัน
หรือแม้แต่คบใคร ๆ ในขณะที่ใจยังเป็นของเธอ
มันเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมเป็นอย่างมากในความรู้สึกของฉัน
และฉันก็ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นกับ "ความรัก"
"ความรัก" เป็นสิ่งสวยงาม...
เป็นสิ่งที่ทำให้โลกน่าอยู่
เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่สูงส่ง
ฉันมันก็แค่ผู้หญิงที่บูชาความรักมากเกินไป
....
ฉันยอมรับในคำกล่าวหานี้
แต่จะให้ทำยังไงล่ะ?
ถ้าไม่ใช่เธอ... คนที่ฉันรัก
มันก็ไม่มีความหมาย
เพราะนอกจากเธอแล้ว...
ฉันไม่เคยต้องการใครอีก
เพราะ...เขาคนนั้น
ไม่ใช่เธอ
คนที่เป็นหัวใจของฉัน
ฉันมันโง่...
ยอมเป็นหิ่งห้อย
ที่เฝ้ารอแต่รักแท้จากเธอ
ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าจะมีหรือไม่?
ฉันก็จะรอ...
จนกว่าแสงสว่างที่มีอยู่จะดับไป
วันจันทร์ที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2554
เธอเป็นดั่ง กำลังใจ
วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ฉันทำไ ม่ได้
วันพฤหัสบดีที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2554
เธอเป็นใครไม่สำคัญ
วันอังคารที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ความรัก & ความรู้สึกดีดี
ความรัก & ความรู้สึกดีดี
บ่อยครั้งเคยสงสัยว่า ทำไมเราถึงเลือกที่จะบอก..รัก..คนหนึ่ง
ในขณะที่อีกคนกับบอกแค่ว่า..รู้สึกดีๆ..
ใครคนหนึ่ง...เคยบอกไว้ว่า ความรู้สึกดีๆ มันมีอณูที่เล็กกว่า ความรัก
มันสามารถแทรกซึมผ่านช่องว่างของหัวใจ .....เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายได้.....
มันเป็นความรู้สึกที่มากกว่าชอบแต่ไม่ใช่รักและมีแนวโน้มว่าจะพัฒนาต่อไป
ในขณะเดียวกัน.... เรารักใครหนึ่งคนอยู่แล้ว
แต่กับรู้สึกดีๆกับใครอีกหลายคน นั่นคืออะไร?
เพราะ.... โลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ....
คนที่รัก... อาจไม่ใช่คนๆเดียวที่เข้าใจเรา
คนที่รัก... อาจไม่ใช่คนๆเดียวที่ใส่ใจเรา
คนที่รัก... อาจไม่ใช่คนๆเดียวที่เชื่อใจเรา
ความรู้สึกดีดี...อาจเกิดขึ้นกับใครบางคนในช่วงระยะใด
เวลาหนึ่ง อิ่มใจ สุขใจ ประทับใจ อยู่ใกล้แล้วมีความสุข
ในขณะที่
ความรัก... เกิดจากความผูกพันทางใจ สุข ทุกข์
เราร่วมรับรู้ ไม่ใช่แค่ระยะเวลาช่วงใดช่วงหนึ่งเท่านั้น...
จะเขียนคำ ว่ารัก ไว้ปลายฟ้า
แม้ว่ารัก เรานั้น ต้องไกลห่าง
วันเสาร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2554
:+: เ ลื อ ก ที่ จ ะ ร อ :+:
.....การที่คนๆหนึ่ง เลือที่จะรักใครคนหนึ่ง
ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอะไรมากมายเลย
เพียงแค่....รักเขาไปให้หมดใจ รักให้มากๆ ก็แค่นั้น
บางครั้ง.....ก็แค่เห็นเขา แล้วรู้สึกดีๆ มอบให้คนๆนั้นไป
แค่นี้ก็คงเพียงพอ
ฉันเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่มีหัวใจไว้เพื่อ 'รัก'
แต่กลับไมกล้าที่จะรัก...มันอาจเป็นเพราะความกลัว
กลัวที่จะผิดหวัง....กลัวที่จะเสียใจ
กลัวว่าเมื่อรักเขาไปแล้ว มันจะเจ็บ....อย่างมากมาย
จึงทำให้ในทุกๆวันที่เดินไปข้างหน้านี้ไม่มีความหวังอะไรเลย
จนวันหนึ่ง ฉันก็ได้ลองที่จะเปิดใจ
เพื่อที่จะรับใครบางคนเข้ามา
คนที่พร้อม ที่จะเปิดใจให้ฉันเช่นกัน
และในที่สุด ฉันก็พบ พบคนที่เปิดใจรับฉันเข้าไป
ใจของเขากว้างขวาง กว้างพอที่ใครๆหลายๆคนจะเข้ามา
และแน่นอน เค้าไม่ได้รับฉันเข้ามาคนเดียว
เขาได้รับเธออีกคนเข้ามาในใจของเขา
แล้วค่อยๆ บีบ ฉันออกไป จนไม่สามารถเข้าไปได้อีก
ใจของเขา มีเพียงแค่เธอคนนั้น ไม่เหลือที่เว้นว่างเลย
ฉันลองมานั่งทบทวนดู การที่เราเข้าไปในใจเขานั้น
บางที เราอาจแค่คิดไปเอง คิดไป ว่าเขารับเราไปใส่ใจ
แต่เปล่าเลย เราไม่เคยแม้แต่จะเข้าใกล้ด้วยซ้ำ
แต่..ในเมื่อรักไปแล้ว ก็คงจะทำอะไรไม่ได้
นอกเสียจาก...
รอ... รอว่าสักวัน เขาจะหันกลับมา
ซึ่งมัน ก็ไม่ได้ทำให้เราเจ็บอะไรมากมายเลย....
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)