ชีวิตฉัน นั้นผ่าน ทั้งหวานขม
แม้ลุกล้ม ซมซาน คลุกคลานบ้าง
ต้องผ่านหนาว ผ่านร้อน นอนครวญคราง
และอ้างว้าง อย่างไร้ ใครมาแล
ได้มาเจอ เธอไม่ เหมือนใครเขา
ด้วยความเหงา เศร้าทรวง ร้าวดวงแข
ความผิดหวัง ครั้งก่อน เลยอ่อนแอ
ขอเพียงแค่ ได้รัก สักครั้งคราว
มันจะผิด มากไหม เมื่อใจรัก
อยากจะพัก พิงใจ เพื่อคลายเหงา
ยอมผิดหวัง ครั้งใหม่ เพราะใจเบา
จะเก็บเอา ความเจ็บ มาเหน็บใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น