วันพุธที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2554

:+: เ ลื อ ก ที่ จ ะ รั ก คุ ณ น ะ:+:


:+: เ ลื อ ก ที่ จ ะ ร อ :+:


.....การที่คนๆหนึ่ง เลือที่จะรักใครคนหนึ่ง

ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอะไรมากมายเลย

เพียงแค่....รักเขาไปให้หมดใจ รักให้มากๆ ก็แค่นั้น

บางครั้ง.....ก็แค่เห็นเขา แล้วรู้สึกดีๆ มอบให้คนๆนั้นไป

แค่นี้ก็คงเพียงพอ

ฉันเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่มีหัวใจไว้เพื่อ 'รัก'

แต่กลับไมกล้าที่จะรัก...มันอาจเป็นเพราะความกลัว

กลัวที่จะผิดหวัง....กลัวที่จะเสียใจ

กลัวว่าเมื่อรักเขาไปแล้ว มันจะเจ็บ....อย่างมากมาย

ทำให้ในทุกๆวันที่เดินไปข้างหน้านี้ไม่มีความหวังอะไรเลย

จนวันหนึ่ง ฉันก็ได้ลองที่จะเปิดใจ

เพื่อที่จะรับใครบางคนเข้ามา

คนที่พร้อม ที่จะเปิดใจให้ฉันเช่นกัน

และในที่สุด ฉันก็พบ พบคนที่เปิดใจรับฉันเข้าไป

ใจของเขากว้างขวาง กว้างพอที่ใครๆหลายๆคนจะเข้ามา

และแน่นอน เค้าไม่ได้รับฉันเข้ามาคนเดียว

เขาได้รับเธออีกคนเข้ามาในใจของเขา

แล้วค่อยๆ บีบ ฉันออกไป จนไม่สามารถเข้าไปได้อีก

ใจของเขา มีเพียงแค่เธอคนนั้น ไม่เหลือที่เว้นว่างเลย

ฉันลองมานั่งทบทวนดู การที่เราเข้าไปในใจเขานั้น

บางที เราอาจแค่คิดไปเอง คิดไป ว่าเขารับเราไปใส่ใจ

แต่เปล่าเลย เราไม่เคยแม้แต่จะเข้าใกล้ด้วยซ้ำ

แต่..ในเมื่อรักไปแล้ว ก็คงจะทำอะไรไม่ได้

นอกเสียจาก...

รอ... รอว่าสักวัน เขาจะหันกลับมา

ซึ่งมัน ก็ไม่ได้ทำให้เราเจ็บอะไรมากมายเลย....



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น